Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PRZEDMOWA
Naukaoukładzienerwowym(neurobiologia)należydonajbardziejdynamicznierozwi-
jającychsięgałęziwiedzy,czemuwkonsekwencjitowarzyszygwałtownezwiększeniesię
liczbypublikacji.Próbujeonawyjaśnićwsposóbmechanistycznydziałanienajbardziejskom-
plikowanegouurządzenia”istniejącegowznanymwszechświecie,amianowiciemózguludz-
kiego.Naukaoukładzienerwowymjestinterdyscyplinarna.Łączyelementybiochemiiibio-
logiimolekularnej,fizjologii,anatomii,psychologiiorazmedycynyklinicznej,wymieniając
tylkotenajbardziejoczywiste.Ztychpowodówcoraztrudniejszymzadaniemdlawykładow-
cówiautorówpodręcznikówstajesięprzekazywaniewiedzyoukładzienerwowymwspo-
sób,którybyłbyogólny,aktualnyiprzystępny,ajednocześnienatyledokładny,abyprzygo-
towaćstudentówdodalszego,samodzielnegostudiowanialiteraturyprzedmiotu.Celem
książkiKrótkiewykłady.Neurobiologianiejestzastąpieniewykładówczyteżstandardowych
podręczników,aleuzupełnienieichwwymiarzezredukowanymiwformieułatwiającejucze-
niesię.
Teksttejksiążkijestpodzielonyna18sekcjiomawiających93tematy.Wiemzdoświadcze-
nia,żegdypojawiasięnowytemat,studencinaogółnapotykająnadwietrudności:popierw-
sze,jakspośródogromuszczegółówwyodrębnićnajważniejszezagadnieniaifakty,apo
drugie:jakopanowaćnieznajomąterminologię.Ponadto,wykładowcywymagająodstuden-
tówwyższychlatstudiówumiejętnościintegracjiwiedzyzróżnychdziedzin.Zadanieksiążki
Krótkiewykłady.Neurobiologiapoleganaułatwieniupokonaniatychtrudności.Każdyztema-
tówrozpoczynasiępojęciamikluczowymi(nazwanymituhasłami),którestanowiąpodsumo-
wanienajważniejszychpunktówdanegotematu.Zakażdymrazem,gdypojawiasięnowyter-
min,jestonwyróżnionypogrubionączcionkąizdefiniowanyalbowyjaśniony.Tekstzawiera
liczneodnośnikidotematówpokrewnych,coumożliwiastudentomzintegrowanieswojej
wiedzy.
Książkajestznaczniecieńszaniżwiększośćpodręcznikówneurobiologii,którebywająnie-
kiedyzniechęcającoobszerne.Składasięnatowieleczynników.Popierwsze,starałemsię
zminimalizowaćliczbęszczegółów,takjednak,abyniezmniejszyćmożliwościstworzenia
bazydanychdodalszychstudiów.Podrugie,mimożeomówionowielemetodstosowanych
przezbadaczyukładunerwowego,wynikipojedynczychdoświadczeńidowodydoświad-
czalnesąwspomnianejedynietam,gdziewidziałemkoniecznośćzilustrowaniakonkretnego
problemualbogdypojawiłasiękwestiawymagającauzasadnienia.Potrzecie,zkilkoma
wyjątkami,przykładyograniczyłemdotych,któreodnosząsięprzedewszystkimdoukładu
nerwowegoczłowieka.Postępująctak,zawszeokreślamgatunek,ponieważróżnicemiędzy-
gatunkowesąbardzoistotne.Gdybytakniebyło,szczuryikotyzachowywałybysięjak
ludzie,czegozpewnościąnieczynią!
SekcjaAstanowiomówieniekomórekukładunerwowego,podkreślająccechyistotnedla
funkcjipełnionychprzezneuron.Kolejnetrzysekcjedotyczązasadniczoneurobiologiikomór-
kowej.WSekcjiBomówionogłówniepotencjałyczynnościowe.WSekcjiC—połączenia
synaptyczne,awSekcjiD—sposób,wjakikomórkinerwowefunkcjonująjakoprocesory
informacji.Sekcjetezawierająwprowadzeniedotechnikektrofizjologicznychstosowanychdo
badaniakomóreknerwowychorazwspominająobiologiimolekularnejkanałówjonowych
ireceptorówkierującychichfunkcjonowaniem.SekcjaEomawiaskrótowoneuroanatomię
ipodsumowujetechniki,takiejakobrazowaniemózgu,któreznajdujązastosowaniedobada-
niastrukturyukładunerwowego.Sposób,wjakizachodzikodowanieinformacjipoprzez
