Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
MIAŁIŚĆ
Śniłdziwnąparodięwspółczasów,bardzośmieszną,takśmieszną,
jakmożebyćtylkomżeniechorejnudy.
Widziałpochódrzeczydokonanych,wielki,tryumfalnypochód.
Agdymimoniegoprzechodzili,nieoddawałimczciwrazzrze-
sząradującychsię,gdyżsennośćwielkączułwczłonkachiniebył
zwyczajnywskładaniupokłonów,zacośmierciągokaralipotężni
królowie,anierazćwiczyliichdzielniwasale.Niejednokrotnieucho-
dziłśmierciidziśznowustałbliskoprzypochodzieżywych,patrząc
narzeczydokonane,nażywefakta.Gdywięcujrzelilicemłode,sen-
ne,wyjęlizjegopiersiostatniedniewiosnyiodeszli.
Onzaświdziałdobrze,zbliskaoweżywerzeczy,któremuwiosnę
zabrały,chociażoczyjegowciążpatrzyłysenne.Widziałichruchce-
lowy,pewny,ichbytstały,gdywygniatałśladywwilgnejziemi,sły-
szałichgłospotężny,któryszerokiepiersigórprzetwarzałynamo-
tywbojowychhejnałów.Całączujnośćsennychoczukunimwytężył,
patrzyłprzednichizanimi,wpadałwIchgłąbiwylatywałnadgło-
wy,krążączzadumąsmutnychptaków.Gdyuzakrętuwpadliwtu-
mankurzu,jakożemuwziętowiosnę,żegnałichuśmiechempodol-
skiejjesieni.
Isilniejoparłsięodrzewo,aból,jakiodczułwkrzyżach,wstrząsł
jegociałemizatrzymałmyślwjejdrodze,osadzającjągwałtownymru-
chem.Liściedrzewaułożyłysięwchropawych,kolczastychcieniach
najegoczoleimiarowymruchemślizgałysięponim,opadającażnapo-
wieki.Odczułodległewspomnienie.Potwarzyjegoprzeszławżegnają-
cejpieszczociewyschła,spracowanadłońsiwowłosejpiastunki.
17
