Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wywtedyprzyjechaćdosądu.Byśmysięzobaczyli...
CzołodupzDzikunembylimnieodwiedzić.
–No–potwierdziłamatka–Czołodupdlamniegadał,
żezwiałzlekcjiiwidziałciebieprzedrozprawą.
Rozmowasięurwała,boakuratdosaliwszedłklawisz
doprowadzającynawidzenie.
–Państwo...–podałpełnedanerodzinyCina
–chceciesobieiśćdokantynyicokupićosadzonemu?
–Oczywiście,żechcemy.–Matkapodniosłasię
zkrzesła.–Synok,trzebacico?
–Anic,jakmampaczkęześrodydoskonsumowania.
Albotylkotytońkorsarz,tosobiechętnieszlugi
poroluję.Jatamniepalę,alemożecozafajury
zahandluję.
–Nodobra–zgodziłasięmatkaiposzłazklawiszem,
aznimiBobek.
Cinozostałzojcem.Mówiliotym,żewsobotę
natydzieńwsteczkuratorkaszukałaCinawdomu.
Chciałagoposadzićzato,żewybyłgdzieśwświatbez
jejwiedzyizgody.Nicniesłyszała,żeondawno
wpace.Przydzieliłjąsądwramachkaryzausiłowanie
kradzieżysamochodu.Nagorącymuczynku
„czarnuchy”zestrażymiejskiejzłapalinocąCina
iBlaszkę,jaknaniezłejfazieodkręcalikołaodczyjejś
fury.
KlawiszsprowadziłjużBobkaimatkęnadółwięzienia
dokantynyBratek.Takiezaopatrzenie,żewsiotam
kupićsiędało.Cenyzabardzonieodbiegałyodtych
wsklepachpozazakładem.Obsługiwanonadwiekasy
fiskalne.Matkapodeszładopierwszej.Uwijałsięzanią
posiwielecwpinglach.Przywiększychzakupach
pomagałmuwydziaranyłebekzniewyraźnymi
wzorkaminaobuodsłoniętychprzedramionach.Chyba
