Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ElizabethF.Loftus
39
słuchałamojegopomysłach-główniesłuchałam,ponieważonniezadawał
mizbytwielupytań.
Czytoniebyłoinspirujące?
Cóż,pojakimśczasie,kiedytenktośniezwracasięwtwojąstronęiniemówi:
nOpowiedzmiosobie”,takiespotkaniaprzestająbyćzabawne.
Czypodczaswielulatpracybadawczejbylijacyśinnipsychologowie,
którzywywarlinaciebierówniesilnywpływ?
Oczywiście.StudiującnaUniwersytecieStanfordazajmowałamsięnaucza-
niemwspomaganymkomputerowoibrałamudziałwkursieprowadzonym
przezprofesorapsychologiiJonathanaFreedmana.Chciałprzeprowadzićba-
daniadotyczącepamięciizapytał,czychcęsiędoniegoprzyłączyć,bywziąć
udziałwtymprojekcie.Takwłaśniezaczęłamzajmowaćsiępamięcią-teo-
retycznąsemantycznąpamięcią,jeszczeniepamięciąnaocznychświadków,
którąostateczniezajęłamsiępóźniej.Jestwięcnapewnoodpowiedzialnyza
to,żezainteresowałamsiępamięciąjakotematembadań.Nauczyłmnietakże
byciapsychologiemeksperymentalnym:jakprojektowaćbadaniaiopraco-
wywaćmateriały,prowadzićtematy,analizowaćdaneipisaćraporty.Wiele
muzawdzięczam.
Kogodzisiajstawiałabyśzawzórdonaśladowaniamłodymludziom,
którzywłaśnierozpoczynająswojąkarierę?
Jestjednarada,jakiejczęstoudzielałamludziomzastanawiającymsięnad
studiamidoktoranckimi.Jeżeliuważają,żepragnąkarieryakademickiejiże
siędoniejnadają,powinnizwrócićuwagęnaproduktywność.Azcałąpew-
nościąpowinniznaleźćkogoś,ktozajmujesięinteresującymichtematem.
Jednocześnietrzebawspółpracowaćznaukowcem,którypublikujeprace,
uwzględniającswoichstudentówjakowspółpracowników,ponieważstu-
dencibędąpóźniejpotrzebowaćtakichpublikacji,abymócubiegaćsięoza-
trudnienienauczelni.Jestemprzekonana,żetobardzoistotne.Kiedyjuż
zacznieszpracęnauczelni,miejmynadzieję,żebędzieszmiałpojęciekim
jesteśijakimibadaniamichceszsięzająć.Iznowu,kwestiąpierwszejwagi
jest,abyzacząćpublikowaćnamożliwienajwcześniejszymetapiekariery,
ponieważdecyzjauczelnioprzyznaniuetatubędziesięopierałamiędzyin-
