Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
odproblemówtożsamości,uzdrowicieliosobowości,doradcówmałżeńskich,autorów
poradników[…]–samouczkównabieraniapewnościsiebie,wywieraniawpływu
nainnychipozyskiwaniasprzymierzeńcówwobronietożsamościowejfortecy.Jest
ponowoczesnośćerąkoniunkturynaporadnictwo;dlajejoznaczeniaukutoangielskie
wyrażenie
counsellingboom”
(Bauman2000,s.307).
Naszczęściewwieluśrodowiskach(równieżdoradców,azwłaszczapsychoterapeutów)
pojawiająsięgłosyostrzegająceprzedpokładaniemzbytdużegozaufania
wpsychoterapii,atakżedomagającesiępoddaniajejściślejszejkontroli(zob.Witkowski
2009).Wskazujesięcharakterystycznedlategorodzajupomocyniebezpieczeństwa:
potencjalnesekciarstwo,nadmierną(iniezawszepożyteczną)psychologizacjęwielu
problemówidziedzinżycia,aprzedewszystkim–wątpliwośćrezultatówoddziaływań
psychoterapeutycznych3.Wtymkontekścieszczególnąuwagępostanowiłampoświęcić
amerykańskimporadnikomfilmoterapeutycznym,którepojawiłysięwpowodziksiążek
dosamopomocy(kompletniezdominowawszyrynekzwiązanyzterapiąfilmem),chociaż
niedotarły(jeszcze?)doPolski.Uważam,żewartoskupićkrytycznąuwagęnatym
zjawisku,gdyż„filmoporady”zawartewtychopracowaniachsąniejednokrotnienietylko
bardzopowierzchowne(niezależnieod„przepisanego”filmuniewieleróżniąsięmiędzy
sobą),aletakżepotencjalnieniebezpieczne.ZwracanatouwagęmiędzyinnymiUrsula
S.Henningsson,szwedzkaterapeutkawykorzystującawpracymetodyfilmoterapii.Nie
przebierającwsłowach,stwierdza,żeamerykańskieporadnikisą„bardziejniż
śmieszne”,awielupsychoterapeutówpracującychtąmetodąwStanachZjednoczonych
niemapodstawowychinformacjinatematodbiorufilmuibardzoniewieluznichjest
znawcamikina:„większośćosóbpracującychzfilmemtopoprostupsychiatrzy,którzy
lubiąfilm.Wzwiązkuztymwznacznejczęściliteraturypowracająstaletesamebłędy”
(Lundström2008,s.14).Największejednakwątpliwościbudzisamaprocedura
„przepisywania”filmówwtychporadnikach.Henningssonironiczniewylicza:„Czy
niedawnodowiedziałeśsię,żejesteśadoptowany?Zobacz
Uwolnićorkę
!Maszproblem
zdojrzewaniem?Zestaniemsiędorosłym?Zobacz
Absolwenta
!”(ibidem,s.15).Anna
Jędryczka-Hamera,psycholożkakliniczna,wykładowczyniarteterapiiwAkademii
MuzycznejweWrocławiu,którarównieżwykorzystujewswojejpracyfilm,wyjątkowo
celnieodnosisiędotegozagadnienia:„Żadenpsychoterapeuta,zwłaszczarozumiejący
wielopłaszczyznoweoddziaływaniekina,nieda[…]takiejrecepty,bonie
mauniwersalnegosposobudobieraniafilmów.Tobyłabyradanapoziomierubryki
zdziennikalokalnego”(Jędryczka-Hamera2009,s.46).
Nietylkobowiemróżnefilmynajednegopacjentadziałająróżnieinietylkojedenfilm
naróżnychpacjentówmożedziałaćzupełnieodmiennie–nawettensamfilmnatego
samegopacjentawróżnychokolicznościachmożezadziałaćcałkieminaczej.
Filmoterapiapowinnazaczynaćsięzawszeodpacjenta–nieodfilmu;
farmakon
użyty
wniewłaściwysposóbmożeokazaćsiętrujący.
*
Niniejszaksiążka,jaksugerujetytuł,dzielisięnadwiezasadniczeczęści:teoretyczną
ipraktyczną.Pomiędzyznajdująsięnatomiastrozważaniadotyczącedoborufilmu
doterapii,sytuującesięnapograniczuteoriiipraktyki.Analizujęwtejczęści
zagadnieniazwiązanezfilmemjakowspółczesnąformąmitu,podejmujęproblematykę
gatunkówfilmowychnajchętniejwybieranychdoterapiiprzezpsychoterapeutów,
