Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Niedociekałamwięcej.Zrobiłammagisterium
iwróciłamdoredakcjimojegotygodnikawMadrycie.
Pisałamofiasku„TraktatuKonstytucyjnego”
iorozczarowaniufederalistów–którychuważanowtedy
zazbytutopijnych–atakżeokryzysieijego
nieoczekiwanychkonsekwencjach.Wtedywłaśnieporaz
pierwszyprzeprowadziłamwywiadzDanutąHübner,
komisarzempolitykiregionalnejbędącejdziedzinątyleż
ważnądlaPolski,coidlaHiszpanii.
W2008rokuwczasiekryzysustraciłampracę
wtygodnikuiznalazłamzatrudnieniewParlamencie
Europejskim.Porazpierwszywidziałamodśrodka
instytucjeeuropejskiewdobiekryzysu,zobaczyłam,jak
kwestionowanajestsolidarnośćmiędzypaństwami
członkowskimi.Iponowniezadałamsobiepytanie,
cobynatopowiedzielitakzwani„ojcowieEuropy”.
Zaczęłamodlekturyichwspomnień,askończyłam
naprzeszukiwaniucyfrowycharchiwówinstytucji
europejskich.Byłyprawdziwąskarbnicąoficjalnych
dokumentów,listów,sprawozdańzespotkań,fotografii,
nagrańwideoiartykułówprasowychztamtychczasów.
Ichbohaterowiepowoliożywaliwmojejwyobraźni.
Zafascynowałamnieichosobowośćiichdoświadczenia
życiowe.Wybrałampięciu,chociażbyłowieluinnych,
którzytorowaliimdrogę.Pierwszym,którynaKongresie
PokojowymwParyżuw1849rokumówiłoStanach
ZjednoczonychEuropy,byłVictorHugo.W1831roku
PolakWojciechBogumiłJastrzębowskizredagował
konstytucjędlaEuropy.Obydwajbyliwielkimi
marzycielamiwyprzedzającymiswojąepokę,jednak
