Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Odhistoriinaukowej
dohistoriiszkolnej
SPISTREŚCI
2.1.Transpozycjadydaktyczna
2.2.Jakahistoriapotranspozycji?
2.3.Treścinauczaniaarozwójintelektualnyiemocjonalnyucznia
2.4.Treścinauczaniaakompetencjeuczniów
2.5.Dwiedrogikształceniahistorycznego
39
46
52
58
61
2
2.1.Transpozycjadydaktyczna
Pojęcietranspozycjidydaktycznejwprowadziłw1980r.dydaktykmatematykiYves
Chevallard28.Wobszernejrozprawieprzeanalizowałdrogęodmatematykijakodzie-
dzinynaukidomatematykijakoprzedmiotunauczania.Zapośrednictwemdecyden-
tówpolitycznych,urzędnikówministerialnych,metodyków,ekspertów,autorów
podręczników,nauczycieliprzedmiotwiedzyzostajeprzekształconywprzedmiotna-
uczania.Procesprzekształcania,pracęwłożonąwtakąprzemianęnazywamytranspo-
zycjądydaktyczną.Transpozycjacharakteryzujesiępięciomacechami29.Sąto:
l
desynkretyzacja–danądziedzinęwiedzydzielisięnamniejszepolazgodniezza-
sadamiplanowaniaipotrzebamipraktycznejrealizacjizajęć,
l
depersonalizacja–wiedzawwydaniuszkolnymstajesięprzekazemanonimo-
wym,jestprzekazempewnej,jasnej,uzgodnionejinaukowoakceptowanejwizji
(należytujednakzaznaczyć,żeprzynauczaniuhistoriinawyższychetapachprze-
kazwwiększymstopniusięróżnicujeipersonalizuje),
l
dekontekstualizacja–zwiedzynaukowejwydobywasiętylkoteustalenia,któ-
rezostanąpostawionewcentrumzainteresowaniaszkolnego,
l
programowanie–treścipodlegająprogramowaniuzgodniezetapamirozwojuszkolnego,
l
upowszechnianie–środki,dziękiktórymwiedzanaukowazostajeprzekazana
uczniom.
28H.Moniot,Didactiquedel’histoire,Paris1993,s.24–25.
29PetitLexiqueDidactique,DHistoriensetGéographes”2006,nr394,s.183–184.
