Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
23
Rozwójżyciaduchowegoposiadacharakterdynamicznegodialoguinterper-
sonalnego,którydokonujesięzarównowewnątrzsamegochrześcijanina,jak
równieżwświecie,wktórymonegzystuje19.Świętośćniejestwysublimowa-
nymdodatkiemdożyciaczłowieka,któryjestosiągalnyjedynienadrodzezdo-
bywaniastopnidoskonałości.Jestonaistotą,ponieważczłowiekjednoczącsię
zBogiembardziejstajesiętymkimjestzJegowoli.Dlategokolejnyrozdział
podejmujezagadnienieodpowiedziczłowiekanauświęcającewezwanieBoga,
będącerozwojempokojuwewnątrzsamegoczłowieka.Dążeniedozjednoczenia
zBogiemzestronyczłowiekaodsłaniaswoisty„głód”prowadzącydoconversio.
Natejdrodzeznaczącywpływposiada:rozwójpokory,posłuszeństwa,modli-
twywcałejjejróżnorodnościformipostaw,otwarcianasłowoBoże,ciszaoraz
praktykamilczenia,działaniawynikającegozkontemplacji.
Człowiekpowołanyjestdożyciaiświętościpoprzezwspólnotęmiłościtry-
nitarnejOjcaiSynaiDuchaŚwiętego(por.Rdz1,26).Jednocześnierozwijasię
iuświęcawewspólnocie.DążeniedozjednoczeniazBogiemmusiprowadzićdo
budowyirozwojurelacjimiędzyludzkich.Wynikatenfaktzpodstawowegopra-
wamiłościBogaibliźniego(por.Mt22,37-40),którejestfundamentemmają-
cymswojekorzeniejużwprawieBożymStaregoTestamentu(por.Pwt6,5;
Kpł19,18).Ztegowzględuszóstyrozdziałpracypodejmujezagadnieniepokoju
wrelacjidowspólnotowegożyciaczłowieka.Wspólnotatawynikazaktustwór-
czego,poznaniaprzezczłowiekaprawdyosobiejakoistociewspólnotowej,
posiadającejswojąwielkość,azarazemograniczoność.Rozwójpokojudomaga
się„przyznania”przezczłowiekawłaściwegomiejscawewspólnocieludzkiej.
ZtegowzględuKościółjakopokojowawspólnotawierzącychjestprzestrzenią
dialogu,wspólnotyżyciasakramentalnego,modlitwy,wzorów(osobaMatkiBo-
żejiświęci).NaturaKościołaijegoposłannictwo,którewynikazwoliJezusa
Chrystusa(por.Mt28,19-20),związanajestzmisjąpokojowąwobecświata.
Koniecznejestzatemzwrócenieuwaginaproblemewangelizacji,duchowości
małżeńsko-rodzinnej,edukacji,uświęcającegodziałaniaKościoławżyciupub-
licznym,politycznymiekonomicznym.Chodzizatemoproblempokojowego
consecratiomundi,jakokreślatoSobórWatykańskiII20.
Analizaduchowościpokojubyłabyniepełnabezuwzględnieniazagadnienia
ekumenizmu.SłowaJezusaChrystusa:„Nietylkozanimiproszę,aleizatymi,
którzydziękiichsłowubędąwierzyćweMnie;abywszyscystanowilijedno,jak
Ty,Ojcze,weMnie,aJawTobie,abyionistanowiliwNasjedno,abyświat
uwierzył,żeśTyMnieposłał”(J17,20-21)nietracąswojejaktualności,wręcz
19Por.tamżeV
.
20Por.KK48;DA5,7;KDK3.