Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Słowowstępne
Problematykaniniejszejmonografiisprowadzasiędopostawieniapytania
onaszenbyciezinnymi”rozpatrywanewaspekciepost-itranshumanistycz-
nym,zuwzględnieniemszerokorozumianejkulturywysokiejorazpopularnej
wnajróżniejszychkonfiguracjach,zwzięciempoduwagęwszystkichtrzechre-
lacji:1)człowiek–zwierzę(człowiekwobeczwierząt/jakozwierzę,zwierzę
obok/w/onas,razemznami,zwierzęcastronaludzkiejnatury,porozumienie
międzygatunkowe);2)człowiek–roślina(człowiekwobecroślin/jakoroślina,
roślinnastronaludzkiejnatury,rośl-innawrażliwość,komunikacjamiędzyroś-
linamialudźmi);3)człowiek–maszynarozumianajakohumanoidtechnicz-
nybądźbytczęściowonieorganiczny(cyborg,sztucznainteligencja,android,
fembot,replikant,robotitp.).
Proponowanamonografia(dwutomowa)zawieraróżnepodwzględemmate-
riałowym,formalnymiwarsztatowymteksty,wśródktórychznalazłysięod-
mienneformystylistyczne:artykułyirozprawynaukowe,felietonyorazeseje
literackie,anawetrelacjeocharakterzesprawozdawczym.Sądzę,żetaróżno-
rodność,wynikającazfaktu,żeautorzysąspecjalistamiwieludziedzin,jestza-
letąpublikacji.Wszystkieujętewniejopracowania,wychodzącnaprzeciw
oczekiwaniompolskiejhumanistyki,prezentująrozważanianatematrelacji
człowiek–innybyt.Wostatnichlatachjednązważniejszychtendencjimyśli
amerykańskiejizachodnioeuropejskiejstałsiębowiemposthumanizm,kwestio-
nującydotychczasowestatusquoczłowieka,którywreszcieprzestałbyćtrakto-
wanyjakcentrumświataiuznawanyzamiaręwszechrzeczy.Celemzgro-
madzonychtutajtekstówjestzatempodjęciedyskusjinadtym,czyowa
tendencjaznalazłaindywidualnywyraz,potwierdzenieorazodzwierciedlenie
wnajnowszejkulturzeXX/XXIwiekulubwcześniejszej,jakoantycypacja
współczesnychideiwzakresiemiędzygatunkowychczyszerzej–międzybyto-
wychrelacji.
PosthumanistycznatradycjaodrzucatezępodziałuuniwersumnaświatNa-
turyiświatCzłowieka,jakoumowny,sztuczny,niefunkcjonalnyibezzasadny.
