Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zamachnęłasięnaCzarusiaikrzyknęła:–Poszedł
stąd!
Czaruśprychnąłgłośnoiuciekłdoprzedpokoju.
–Kotymogąbyćnosicielamisalomonelliczyjaksię
tamtenwirusnazywa...
–Salmonella–poprawiłaNineczka.–Tobakteria.
–Czytałamotejsalomonelliwpoważnym,kolo-
rowymtygodniku.Podejdzietakiekocisko,poliżecoś,
późniejpanitozjeidwatygodniewszpitalumurowa-
ne.Mamdwiekocice,aledokuchniichniewpuszczam.
Agdywejdą,nieraztakścierąprzyłożę,żeprzezkil-
kadnimnieomijają.Dziękuję–dodała,biorąckubek
zsolą.
Ledwiewyszła,Czaruśfuknąłzniezadowoleniaiza-
mruczał:–Cozasuka!Znęcasięnadkocicami.Jużjajej
pokażę!Dziśwnocywskoczędoniejprzezoknoiweśnie
przegryzękrtań.
–Morderca...–Nineczkazprzerażeniempopatrzyła
nakota.–Kogomywdomutrzymamy?
–Tobyłtwójpomysł–stwierdziłMikuś.
–Mój?Przecieżtygoprzyniosłeś!–Nineczkapodnio-
słagłos.
–Natwojąprośbę.
–Tylkobezawantur.Drażniąmniekrzyki.Atakna
marginesie,dlaczegoniemaszprotek?Skoczdosklepu
iniepokazujmisiębezryb.–CzaruśpodszedłdoMiku-
siaipacnąłgołapąwkolano.
13
