Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
6
1.Termodynamikachemiczna
zaśsąrozciągniętenawszystkieskładnikiroztworu.Spełnionesąteżzawszerelacje:
Σ
Σ
i
i
ni
xi
∂Yi
∂Yi
∂nj
∂xj
=0
=0
(1.7)
(1.8)
wktórychjjestwskaźnikiemstałym,ilbieżącym.Wzory(1.7)i(1.8)pozwalająokre-
ślićzwiązekmiędzywielkościamicząstkowymiposzczególnychskładnikówtegosamego
roztworu.Naprzykładdlaobjętościcząstkowychobuskładnikówroztworudwuskładni-
kowegozachodzi,zgodniezwzorem(1.8),związek:
x1
∂y1
∂x1
+x2
∂y2
∂x1
=0
(1.9)
czyli
x1
∂y1
∂x1
=1x2
∂y2
∂x1
(1.10)
Oznaczato,żezmiany,jakichdoznająobjętościcząstkoweskładnikówli2wwyniku
dodawaniaskładnika1,sąprzeciwnegoznaku(gdyy1sięzwiększa,y2musimaleć),
żeewentualneekstremaobuwielkościwystępująprzytejsamejwartościx1,wreszcie
żegdyjednaznichosiągamaksimum,drugamawartośćminimalną.Zależności(1.7)
i(1.8)pozwalajązredukowaćdopołowynakładpracydoświadczalnejprzyoznaczaniu
Y1iY2lubteżstanowiąkryteriumpoprawnościwykonanychdoświadczeń,wktórych
wyznaczonezostałyzosobnaY1iY2.
WielkościcząstkowezmiennejYwroztworzedwuskładnikowymmożnaokreślić
napodstawiezależnościśredniejwielkościmolowejodułamkamolowegox1wcałym
zakresiestężeń(0≤x1≤1).StycznadokrzywejY=f(x1)wpunkciex1=aodcina
naosirzędnychwpunktachx1=0ix1=1wartościY2iY1wroztworzeostężeniu
równyma(rys.1.1).
Rys01010a)GraficznewyznaczaniecząstkowychmolowychwielkościfunkcjiY(objaśnieniawtekście).
b)WyznaczaniecząstkowychmolowychobjętościskładnikówroztworuLiClwetanoludlastężenia
xLiCl=075
