Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Charlottebędziewysiadaćzsamochoduubranawbiałąjedwabną
suknięidługąwoalkęztiulu,które–wgłębiduszy,wolbrzymiej
tajemnicy–uważałazaskrajnieidiotyczne,rozlegnąsięwiwaty.Jej
siostra,Louisa,będziestaławdrzwiachkościoła,uśmiechającsię
promiennieirozrzucającpłatkiróż.Apoceremoniidźwięk
kościelnychorganów,wygrywającychmarszweselny,stopisię
zbiciemdzwonówwŚwiętejMałgorzacie.OnaiMichaelstanąramię
wramięwkruchcie,uśmiechnięci.
IprzezcałytenczasCharlottebędziechciałauciec.
Gdypodeszła,drzwidomusięotworzyły.Pokojówka,która
zamierzaławypolerowaćframugiimosiężnąrączkędzwonka,
przestraszyłasięnawidokwchodzącej.
–Och,panienko!–Uśmiechnęłasięszeroko,kiedyrozpoznała
Charlotte.–Najszczęśliwszydzieńwżyciupanienki.Wszyscy
jesteśmytacypodekscytowani,jeśliwybaczymipanienkatesłowa.
Charlotteprzestąpiłaprógistrząsnęłazpłaszczakropledeszczu.
–Tak–mruknęła.–Maszcałkowitąrację,Milly.
Tonajszczęśliwszydzieńmojegożycia.
