Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
docierająsetki,amożenawettysiąceograniczających
przekonań.Jużjakodzieckosłyszymy:„nierozmawiaj
zobcymi,obcysąniebezpieczni”,„niewychylajsię!”,
„pieniądzenierosnąnadrzewach!”,„niedaszrady,
nawettegoniepróbuj!”czyzwykłe„jesteś
natozamały!”.Wmłodościsłyszymy:„uczsiędobrze,
tozdobędzieszdobrąpracę”,„żebybyćbogatym,trzeba
pierwszymilionukraść”itp.Cogorsza,stwierdzenia
tenajczęściejsłyszymyodosóbnajbliższychnaszemu
sercu,któretraktujemyjakautorytet.Najczęściej
wypowiadająjenasirodzice,dziadkowie,opiekunowie,
nauczyciele,aczasemnawetnasiprzyjaciele.
Kiedyrodzicewypowiadajątesłowa,zapewnemają
dobreintencje.Zależyimnabezpieczeństwiedziecka,
bojąsięonieichcąjechronić.Jednakprzyokazji
okaleczająswojedziecko.Każdatakauwagawdrukowuje
sięwumysłdziecka,wumysłmłodegoczłowiekaipo
pewnymczasiestajesięprzekonaniem.Awiarę
wprzekonaniajestbardzociężkoprzezwyciężyć.
Jadodziśwalczęzograniczającymimnie
przekonaniami.Dodziśnachodząmniewątpliwości,kiedy
czytamniektóreteoriezwiązanezsukcesem.„Jakcośtak
prostegomożedziałaćztakąsiłą?”—zastanawiamsię
czaseminiejesttonicinnegojakjednozograniczeń
wdrukowanychdomojegoumysłuprzedwielomalatami.
Dzieci
Odsiedmiulatjestemtatą.Mamobecniedwóchsynów,
którzysąmoimioczkamiwgłowie.Wielewieczorów
spędziłem,zastanawiającsię,wjakisposóbsprawić,żeby
