Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
TowarzystwaPlantatorówWinogron,chłopcyzaśzajęlisię
sprawamiatletykiiorganizacjąklubu.Niktniewidział,jak
ManueliBuckprzekradalisięprzezsad,pieszaś
wyobrażałsobie,żezanosisięjakzawszenazwyczajną
przechadzkę.Niktzwyjątkiemjednego,samotnego
człowiekaniewidziałrównież,jakprzybylinamałą,
niepozornąstacyjkękolejową,znanąogólniepodnazwą
CollegePark.CzłowiekówwdałsięzManuelem
wożywionąrozmowę,niedługozaśpotymbrzęknęły
pieniądze.
–Mógłbyśobwiązaćswójtowar,zanimodstawisz
gonamiejsce–ozwałsięnieznajomy,zaśManuelpotych
słowachowinąłszyjęBuckagrubympowrozemizwiązał
gotużpodobrożą.
–Jeślisilniejpociągniesz,zadusiszgonamiejscu
–ozwałsiędoobcego,tamtenzaśodmruknął,jakby
potwierdzając,żerozumie.
Buckprzyjąłpowrózzgodnościąispokojem.Nie
ulegałowątpliwości,żezanosiłosięteraznarzecz
niecodzienną.Nauczyłsięjednak,żeludziom,którychsię
zna,należyufaćiobdarzaćichwiarą,gdyżmądrośćich
przewyższałajegopsiepojmowanie.Alegdykońce
powrozuznalazłysięwreszciewrękachnieznajomego,
Buckpodskoczyłiwarknąłgroźnie.Nieokazałprzez
towięcejniżzaledwieniezadowolenie,ufałjednakwswej
dumie,żerównasiętoprawiewydaniurozkazu.Lecz
kuwielkiemujegozdumieniupowrózzacisnąłsięjeszcze
mocniejnaszyi,pozbawiającgoprawiemożliwości
oddychania.Wprzystępiewściekłościpodskoczył
kuobcemu,tenjednakuprzedziwszygo,chwycił
gozagardzielinieoczekiwanymruchemobaliłnagrzbiet.
Powrózwtejchwilizacisnąłsięniemiłosiernie,Buckzaś
zmagałsięjakwatakufurii,wywiesiwszyjęzykina
darmopróbujączaczerpnąćoddechu.Nigdydotejpory
niepotraktowanogotakstrasznieijeszczenigdynie
