Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
tęnajdłuższą,najcięższąmiaładopieroprzedsobą.Siedząc
wpoczekalniiczekającnaodprawę,starałasięzebraćmyśliinieco
odpocząć.Chłopcyprzysnęlinajejkolanachzmęczenidrogąiupałem.
Valériezauważyła,żejakaśkobietasiedzącanaprzeciwkoprzygląda
sięjejwszczególnysposób,wkońcuwstałaiusiadłaobok.
–Kimjesteś?Przedczymuciekasz?–Inieczekającnaodpowiedź,
dodała:–Niebójsięniczego.Pomogęciwczasiedrogi.Czekanas
dalekapodróż.Jateżniejednoprzeżyłamidlategoniemusiszminic
mówić,jeżeliniechcesz.
Valérierzeczywiścieniemiałaochotyopowiadaćhistoriiswojego
życia,alechętnieskorzystałazuprzejmościtejobcejosoby,która
mimowszystkowydałajejsiębliska,bojakojedynazaproponowała
pomoc.TakwięcnowaznajomaimieniemMarywniosłajejtorbę
ijednodzieckodosamolotuimimożeniesiedziałyrazem,często
przychodziładoValérie,żebydowiedziećsię,czyczegośnie
potrzebuje,albozabraćjednegozchłopców,byValériemogłatrochę
pospać.Taksamobyłopodczasprzesiadki.MarydzieliłazValérie
ciężarnoszeniadzieciitorby.
Czekającnanastępnysamolot,lecącydoSydney,kobietyspędziły
razemdwiegodziny.Chłopcy,wyczerpani,leżelinafotelach
wpoczekalni,aonezmęczone,leczzadowolone,żejużsporaczęść
podróżyjestzanimi,przysiadłyobok.Valérieniewytrzymała
iwyznałaMary,żespodziewasiętrzeciegodziecka,uciekłaodmęża
ijedziedorodziców.
–Niemartwsię,Valérie,będzieszjeszczeszczęśliwa.Jesteś
dzielna,maszsilnycharakterizawszewyjdzieszzwycięskozkażdej
trudnejsytuacji.
Valériepatrzyłaprzezjakiśczaswciemne,mądreoczyMary
iuwierzyłajej,przyjęłajejsłowazaprawdę,przepowiednię.
Zapamiętałajeizawsze,kiedyzaczynaławątpić,czyudajejsię
rozwiązaćjakiśproblem,przypominałasobietamtąscenęnalotnisku:
dwóchmałychchłopcówśpiącychwfotelach,siebiewprzepoconej
brudnejsukience,Maryijejsłowa.
