Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
letnich.WpobliżumiastaPhanRang,któregomiano
pochodzioddawnejnazwyprowincjiczamskiej,leży
sanktuariumPoKlongGarai.
Tuyenwskazałnamapiemiejscenieoznaczone
żadnymnapisemiprzesunąłpalecniecodalej,gdzie
widniałanazwaNhaTrang.
–Wpobliżutegomiastabyło–możejestnadal?
–sanktuariumPoNagar,poświęconegłównejbogini
imieniemUma,czczonejprzezCzamów.Wmiejscowości
VoCanh,niedalekoNhaTrangu,znalezionoprzedlaty
słynnąstelęzinskrypcjamidotyczącymipoczątków
królestwaCzampa.Napissanskryckinatejsteli,jak
twierdząuczeni,pochodzizprzełomuIIiIIIwiekunaszej
ery…
Westchnęłamponownie,mocnopowątpiewając,czy
kiedykolwiekzobaczętemiejsca.Naraziewcalenatosię
niezanosiło.
ZagadnęłamzkoleiTuyenaohistorięnarodzin
monarchiiCzampa.Wodpowiedzimójwietnamski
przyjacielsypnąłtakobfitąporcjądatoraztrudnych
dozapamiętaniaimionwładców,żeprędko
skapitulowałam.
–Powiedzminajpierw,jacyonisą?
–Kto?
–No,Czamowie.Całyczasprzecieżonichmówimy!
–Jacysą?–Tuyenzastanowiłsię.–Szkoda,żenie
mówiliśmyotymwtedywdżungli,kiedyspotkałaśludzi
zPłaskowyżuCentralnego.Miałemserdecznego
przyjacielawśródCzamów,którzywalczyliponaszej
stroniewruchuoporu.NazywałsięMyrlai.Bardzo
ciekawyczłowiek.Imądry.Odniegodowiedziałemsię
sporoozwyczajachitradycjachCzamów.Dziękiniemu
wielezrozumiałem…
–Żyjeteraz?
–Niemampojęcia.Oddawnabrakwiadomości.
Nachwilęzapadłomilczenie.
–Pytasz,jacyonisą?–podjąłTuyenpokrótkiejpauzie.
–Wyglądemróżniąsięodnas,Wietnamczyków.Mają
niecoinnąbudowęciała,bardziejzwartąimuskularną,
