Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Przedmowa
Błądzićjestrzecząludzką...
My,ludzie,jesteśmydziwnymiistotami.Żadnemu
zwierzęciu,atymbardziejroślinie,nietrzebatłumaczyć,
comarobićdlazachowaniazdrowia.Słoneczniki,firletki,
pasikonikiibezskorupoweślimaki,borsukiitchórze,
anawetmałpydoskonalesamewiedzą,cojestdlanich
dobreiczegopotrzebują,byżyćjaknajdłużejwzdrowiu,
znaleźćpartnerareprodukcyjnegoidochowaćsię
potomstwa.Nodobrze,byćmożestwierdzenie,żeone
to„wiedzą”,niejestnajwłaściwsze,onepoprosturobią
wszystko,coimsłuży.Ichprogramygenetyczne,
optymalizowaneprzezwielepokoleńnadrodzemutacji
iselekcji,samodzielniesterująpowstawaniemcech
fizycznych,regulacjąprocesówprzemianymaterii,
atakżekształtowaniemsięmózguitymsamym
zachowania.Itosiępoprostuzawszedzieje,żeby
możliwiedługopozostawaływzdrowiuiwydawały
naświatmożliwieliczne,zdrowepotomstwo.Naich
niekorzyśćprzemawiatylkoto,żeztakimi
zdeterminowanymi,genetyczniezaprogramowanymi
mózgamiciężkouczyćsięczegośnowego.Dlatego
chorująiwymierają,gdyświatwokółnichzaczynasię
zmieniać.Ajednakodpowiedzialnośćzatooddawnanie
spadananieiichprogramygenetyczne,tylkonanas,
ludzi,gdyżtomyniszczymyichdotychczasowe
środowisko.Najbardziejpodatnenawszystkiemożliwe
chorobytezwierzęta,którewyhodowaliśmywedle
naszychwyobrażeń.Itoonepodwzględempodatności
naschorzenianajbardziejpodobnedonas.
Nieulegawątpliwości,żemamyzwierzęcychprzodków,
ajednakchadzamyzupełnieinnymiścieżkami.Powodem
jestnaszmózgzdolnydotego,byuczyćsięprzezcałe