Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Nigdydotądniewidzianoaniniesłyszano,aby
KrólestwoFrancjimiałopodlegaćrządomkrólów
Anglii.
Dodajmyjeszczeto,cobaronowieprzemilczali
nazgromadzeniach,alenienatajnychnaradach
wmniejszymgronie.Nieodrzucalionikrólajakotakiego
–dobrzewiedzieli,żepotrzebująmonarchy.Lecz
feudałowie,którzypiętnaścielatwcześniejzłączylisiły
wwalceznadużyciamimonarchii,niechcielizbyt
potężnegokróla.SytuacjaEdwardaIIIbyłabowiem
paradoksalna.Rokwcześniejzostałwyniesionydowładzy
wAngliinaskutekbuntu,któryzakończyłsię
zamordowaniemjegoojcaEdwardaII.Będącjeszczezbyt
młodymnarzeczywistesprawowanierządów(miał
zaledwiesiedemnaścielat),zostałcałkowicie
zdominowanyprzezmatkęIzabelęFrancuską,kobietę
osilnejosobowości,orazjednegozbaronów,Rogera
Mortimera,októrymwszyscywiedzieli,żejest
kochankiemkrólowej.AprzecieżjużwParyżubaronowie
francuscybyliświadomitegoszokującegozwiązku,
któregoIzabelanawetnieusiłowałaukryć.
Krótkomówiąc,zjednejstronyEdwardIIIbyłzasłaby,
abywysuwaćroszczeniadokoronyswojegodziadkaFilipa
Pięknegoiliczyćnasukces,zdrugiejjednak–był
potencjalniezbytpotężny,abyfeudałowiefrancuscy
moglimiećintereswpołączeniukoronFrancjiiAnglii
wosobietegodrobnegomłodzieńca.
DziedzictwoFrancji
