Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zięćkróla(KarolaIIAndegaweńskiego),późniejzaśzięć
cesarza(FilipazCourtenay,tytularnegowładcy
Konstantynopola)–takwłaśnieczasamiokreślanoKarola
Walezjusza,gdychcianomudokuczyć:syn,brat,stryj,
zięćkrólów,lecznigdykról.KarolWalezjuszżył
wotoczeniukoron.Sammarzyłokoronie
KonstantynopolaczyŚwiętegoCesarstwaRzymskiego.
ByłwikariuszempapieskimweWłoszech.Rządził
Florencją,zdominowałRadęKrólewskąswoichbratanków,
zdobyłGujennę…
Potymwszystkimjegonajstarszysyn,Filip,
odziedziczyłjedyniehrabstwaValois,Andegawenii
iMaine.WchwiliśmierciKarolaWalezjuszaw1325roku
koronaLudwikaŚwiętegonależałajeszcze
doKapetyngów.
Wciągujednegopokoleniaprawodynastyczne
wielokrotniesięzmieniało.Jeszczenapoczątkuwieku
nikomunieprzyszłobynamyślpytaćoto,komupowinna
przypaśćkorona.OdczasówHugonaKapetakrólom
Francjinigdyniebrakowałosynów,dziękiczemuciągłość
byłazapewniona.W1179rokuLudwikVIIzastosował
stareprawoproklamowaniawspółwładcy,każąc
ukoronowaćzaswojegożyciasyna,FilipaAugusta.
CzterdzieścilatpóźniejFilipAugustuznałzasadę
dziedzicznościtronuzawystarczającougruntowaną
ipominąłtradycjęogłoszeniawspółwładcywosobie
przyszłegoLudwikaVIII.Wiedziałdobrze,żeniktnie
będziekwestionowałprawLudwikadokorony.
Zpierwotnejelekcjipozostałtylkojedenzwyczaj,
będącyraczejliturgicznąpamiątkąniżgestem
politycznym–aklamacjakrólaprzezmożnychpodczas
