Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dokonywaćpowierzchownejanalizyminionychczasów,
powinienkierowaćswojąuwagęnaczłowieka,jego
nadziejeiporażki,radościicierpienia.
Ufortyfikowanieokreślonegomiastalubzrównanie
zziemiąjakiejśosadymogąstanowićelementdość
ograniczonejperspektywy–punktuwidzeniaosób
biorącychudziałwtychwydarzeniach.Zniszczenie
zbiorówczyzdziesiątkowaniearmiijestbyćmożedziełem
chwili,leczpoutraciezbiorówludzienierezygnują
zzasiewów,zkoleistacjonującabezczynniearmia
kosztujekrajrówniedużo,cowojsko,któredasięrozbić
wpuch.Dłuższaperspektywaczasowa–niezastąpiona,
kiedyhistorykbadagłębokieprzemiany–wnikłym
stopniuoddajeprzeżyciaiodczuciaposzczególnych
jednostekczyspołeczności.Dwalataniedostatkuirok
obfitościbilansująsiępodwzględemekonomicznym
jedynienawykresachjakośredniestatystyczne.
Wrzeczywistościzatymiwartościamikryjąsięśmierć
izgliszcza,spekulacjeibezrobocie.Zadaniemhistoryka
jestznalezieniesposobunaprowadzenieanalizyzdwóch
perspektyw:procesudziejowegoiżyciacodziennego
ludzi.
Wojna–jakowyrazprocesudziejowego,atakże
zjawiskosamowsobie–stajesiękluczowymczynnikiem
przemianhistorycznych,kiedyszlachcicczyduchowny,
mieszczaninczychłopzaczynająmyślećidziałaćpodjej
dyktando.To,czyrealniesięonaodbyła,czystanowiła
jedyniepotencjalnezagrożenie,niczegoniezmienia.
Wojnaczęściejtoczysięwumysłachniżwrzeczywistości
przedstawionejnamapach.Wojennapsychoza–córa
pamięcizrodzonazdawnychklęskiopowieści
