Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Największystopieńczystościjestwymaganydlapreparatówprzeznaczonychdobadańbiochemicznych,fizykochemicznych
imolekularnych.Preparat,któregochcemyużyćjakoantygenudowyprodukowaniasurowicy(zob.podrozdz.2.3.2),możejużniebyć
ażtakczysty.Musibyćjednakwolnyodresztekroślinnychimakromolekuł,azwłaszczabiałekinnychniżbiałkowirusa.Preparaty
przeznaczonedooglądaniawmikroskopieelektronowymniemusząbyćnawettakczyste.
Czystośćuzyskanegopreparatumożemywstępnieocenićoptycznie.Dopókipreparatmajakąkolwiekbarwę,niejestczysty.Zawiesina
wirusapowinnabyćbezbarwna.Jakiekolwiekwidocznezmętnieniarównieżświadcząoniedostatecznejczystości.Preparatozadowalającej
czystościoglądanywświetleprzechodzącymmożelekkoopalizować.Przejrzeniepreparatupodmikroskopemelektronowympozwala
względnieszybkoiprostoocenićczystośćpreparatuorazrodzajistopieńzanieczyszczeń.Dobrąmetodąocenyczystościpreparatujest
równieżpomiarspektrofotometryczny.Pomiarabsorbancji(A)promieniUVodługościcharakterystycznejdlabiałka(260nm)idlakwasów
nukleinowych(280nm)pozwalawyliczyćstosunekA260/280iporównaćgozcharakterystycznądlaoczyszczanegowirusawartościątego
stosunkuzależnąodproporcjimiędzyilościąbiałkaailościąkwasunukleinowegowcząstkachwirusa.Doocenystratwirusanaróżnych
etapachproceduryoczyszczanianadajesięszczególnietestbiologicznyzużyciemroślinyreagującejplamkamilokalnymi(zob.podrozdz.
5.2).Liczbauzyskanychplamekjestwtakimprzypadkuwykładnikiemliczbyinfekcyjnychcząstekwirusawinokulum(Noordam,1973;
DijkstraideJager,1998;Kryczyński,2005b).Równieżoznaczenieilościwirusawpreparaciemetodamiserologicznymi(oznaczeniemiana
wirusawobecokreślonegostężeniasurowicy)możesłużyćdoocenystratwirusanaposzczególnychetapachproceduryoczyszczania
(Noordam,1973;Kryczyński,2005b).
ProceduryoczyszczaniaróżnychwirusówsąwmiaręszczegółowoopisanewwydawnictwieCMI/AABDescriptionsofPlantViruses(zob.
podrozdz.8.4.2)oraz,naprzykład,wksiążceopracowanejprzezwieluautorów(Bruntin.,2002),będącejprzedrukiembazydanych
owirusach,atakże,oczywiście,wlicznychspecjalistycznychpublikacjachnaukowych.
2.2.Typycząstekwirusów
WedługPiekarowicza(2004)istniejądwapodstawowetypycząstekwirusów–cząstkiostrukturzehelikalnejorazcząstkiostrukturze
ikosaedralnej,dlauproszczeniazwaneczasemcząstkamikulistymi.Wobutypachistniejąjednakpewnewarianty.Takwięc,
wśródcząstekostrukturzehelikalnejmożnawyróżnićcząstkipałeczkowate,nitkowateibacilokształtne(ryc.1).Cząstki
ikosaedralne(kulistealboizometryczne)mogąbyćróżnejwielkościimogąteżtworzyćstrukturypodwójne(ryc.1).
