Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Tosąźródłapopularnościlegendymiejskiej,azarazem
potrzebyistnieniategotypuopowieściorazjejzwiązku
ztączęściąliteratury,którąrozumiećmożnajako
oswajaniepoprzezdyskurs.Przypomnienieznanych
ustaleńwzakresie
faitsdivers
znowupotwierdzazwiązek
legendymiejskiej,popierwsze,zdziennikarstwem,pod
drugie,zmasowąwyobraźnią.Spychatojednak
zainteresowanie
urbanlegend
namarginesy
literaturoznawstwa,aletylkodopóty,dopókiracjębytu
maopozycjacentrumiperyferiidyskursu,
grand
i
petit
récit
.JeślizaświerzyćLyotardowiijegolicznym
kontynuatorom,towczasachzmierzchuwielkichnarracji
rozsadzająjelokalneopowieści.Upatrywaćichmożna
wgeotekstach(plotkach,obrazkach,wpisach
kronikarskich)związanychzwyodrębnionymmiejscem
wprzestrzeniizamieszkującąjewspólnotąautorów
isłuchaczy(przyczymwlegendziemiejskiejrole
tesąwymienne,cojeszczesilniejspajawspólnotę
narracyjną).
„Anegdota«przekłuwa»[…],«wykoleja»
grand
récit
.Żądającuwagidlasiebie–wskazujeteżwtym
samymmomencienanarrację,wktórejsięznalazła,
aprowokująctękontekstualizację–eksponujehistorię.
Wtymsensiejestelementemhistoriotwórczym,
aponieważkażdewydarzeniemożepotencjalnieulec
kondensacjidorozmiaru
petitrécit
,dlaktóregoistnieć
będzieogarniającyjekontekst–anegdotęistotnie[…]
możnauznaćza
historeme
–morfemdyskursu
historycznego”70.Anegdota,pisząchistorię„zukosa”,jest
„«nieregularna»,«zachowujeradykalnąobcość»,
«kolekcjonujeheterogeniczneelementy»,«zawiera
wsobiepozornieefemerycznedetale,przeoczone
anomalie,stłumioneanachronizmy»”71.Dlategoteż
anegdotaipokrewnejejgatunkowoformy,jakwłaśnie
legendamiejskazcałymwłaściwymjejpotencjałem
wywrotowymwobecoficjalnejhistorii,
zdroworozsądkowegoopisużyciamiasta,kryjąwsobie
ogromnypotencjałjakodrobinkinarracyjne–morfemy,
zktórychukładająsięwiększenarracje–historyczne,
