Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
1.
Literaturapięknaumiera.Przynajmniejwtakimrozumieniu,
któreokreślałojejmiejscewnaszymżyciujeszczestosunkowo
doniedawna.Jejzdolnośćdokształtowaniazbiorowejświado-
mościstajesięniezauważalna.Medianiemaljużniezwracająsię
dopisarzyzprośbąoskomentowaniejakiegośistotnegozjawi-
skalubzdarzenia.Historycyliteraturyikrytycyliteraccypoja-
wiająsiędziśwtelewizjiniemalwyłączniewprzypadkuśmier-
ciktóregośzpozostałychjeszczeprzyżyciuwielkichpisarzy,gdy
naglepotrzebakogoś,ktobędziewstaniewypowiedziećnajego
tematkilkasensownychzdań.
Literaturaprzestałabyćlustrem,wktórymludzkośćodnajdu-
jeodbicieswejtwarzy.Nietuczłowiekpostnowoczesnyposzu-
kujedziśodpowiedzinapytanie,czymjestjegoistnienie1.Lite-
raturaniemaljużniedostarczamitów,symboli,obrazówipojęć
zapładniającychkolektywnąwyobraźnię.Takżejejwpływnaję-
zykstałsięznikomy–wzorzecjęzykaliterackiegoprzestałbyć
istotnympunktemodniesieniawoceniejegopoprawności,abłys-
kotliwefrazyicelnemetafory,wciążstwarzaneprzezliteraturę
dziśpowstającą,bardzorzadkozasilająmowę,którąsięposłu-
gujemynacodzień.Żedawniejinaczejbywało,niechzaświad-
czygarśćprzykładów:Dszkiełkoioko”Mickiewicza,Dchocholi
taniec”Wyspiańskiego,Dupupianie”Gombrowicza,DWielkiBrat”
Orwella,Dwykształciuch”Sołżenicyna(jakprzetłumaczyłtosło-
woRomanZimand)ł
Pierwszaznikniepoezja,gdyżwniejwłaśnieskupiasięesen-
cjaliterackości.Niewsensiezaprzestaniapisaniawierszy,botych
