Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
28
1.Wyzwaniaerywiedzy
Podejściejapońskiewywodzisięzpracdwóchnaukowcówjapońskich–Nonaki
iTakeuchiego.Jegobazęstanowimodel„spiraliwiedzy”[Nonaka,Takeuchi,2000].
Przyjmujesiępodziałwiedzynadwiekategorie:wiedzęnieformalnąiwiedzęfor-
malną.Wiedzanieformalnatota,którejistotętrudnowyjaśnić.Wykorzystujesięją
wżyciucodziennym,częstoniezdającsobieztegosprawyprzezcojejformalizacja
orazprzekazywanieinnymosobomsąniekiedyznacznieutrudnione.Wiedzaformal-
nanatomiasttotaczęśćwiedzy,którąudałosięprzedstawićzapomocąprocedur,
słów,znakówbądźsymboli–dziękitemustałasięonausystematyzowanaiłatwado
przekazania.Zestawiajączesobątedwarodzajewiedzy,otrzymujesięczteryprocesy
jejkonwersji:
lprzystosowanie,polegającenazamianiewiedzyniejawnejnawiedzęniejawną;
luzewnętrznianie,polegającenazamianiewiedzyniejawnejnawiedzęjawną;
lłączenie,polegającenazamianiewiedzyjawnejnawiedzęjawną;
luwewnętrznianie,polegającenazamianiewiedzyjawnejnawiedzęniejawną.
Zgodniezkoncepcjąjapońską,zarządzaniewiedzątopowtarzającysięcyklobej-
mującyczterywymienioneprocesy.Nagruncietegokierunkuokreślonotakżeme-
todykęwdrażanianiniejszejkoncepcji–zaproponowanomiędzyinnymitworzenie
nowychstanowiskifunkcjiorganizacyjnych,takichjak:praktycywiedzy,inżyniero-
wiewiedzyikierownicywiedzy,orazzastosowanieorganizacjihipertekstowejsłu-
żącejnieliniowym,asocjacyjnymsposobomgromadzeniaiudostępnianiazasobów
wiedzy.
Wpodejściuzasobowymszczególneznaczenieprzypisujesięmodelowi„źródeł
wiedzy”[Leonard-Barton,1995].Modeltenpowstałjakorezultatbadańnadinnowa-
cyjnościąprzedsiębiorstwprzemysłowych.Przyjmujesięwnim,żedlaefektywnego
zarządzaniawiedząniezbędnejestistnienie:
lkluczowychkompetencjiiumiejętności,któreskładająsięzsystemówfizycz-
nychitechnicznych,systemówzarządzania,umiejętnościiwiedzypracownikóworaz
zestawunormiwartości;
lwspólnegorozwiązywaniaproblemów;
limplementacjiorazintegracjinowychnarzędziitechnologii;
leksperymentowania;
limportowaniawiedzy.
Nietrudnozauważyć,iżposzczególneelementypowyższegomodelunawiązująza-
równodownętrzaprzedsiębiorstwa(implementacjaorazintegracjanowychnarzędzi
itechnologii),jakijegootoczenia(importwiedzy),obejmująteraźniejszość(wspólne
rozwiązywanieproblemów),atakżewybiegająwprzyszłość(eksperymentowanie).
Funkcjęczynnikaintegrującegowjedenspójnyisprawnysystempełniąkluczowe
kompetencjeiumiejętności.
Podejścieprocesowejestzwiązanezdoświadczeniamiirozwiązaniamiwy-
pracowanymiwdużychfirmachkonsultingowych.Przyjmujesię,żezarządzanie
wiedzątoogółprocesówumożliwiającychtworzenie,upowszechnianieiwykorzy-
stywaniewiedzydorealizacjicelóworganizacji[Evenport,Prusak,1998;Sanchez,
Heene,1997].
