Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ArnoldKunst23.07.1903-18.12.1981
Dziękiprzyznanemusześciomiesięcznemustypendiumwewrześniu1935rokuArnoldKunst
przybyłdoWiednia5.JakwynikazkorespondencjizFrauwallnerem,seminariaodbywałysię
wmieszkaniuprofesora,razlubdwarazywtygodniu.Popowrociedokrajupracanaddoktora-
temposuwałasięszybko.Wpaździerniku1936rokuA.Kunstmiałjużprzygotowanąrozprawę
wjęzykupolskim,zaradązaśprof.Schayerapracowałnadjejprzekłademnajęzykniemiecki,
abyopublikowaćdrukiem.8grudnia1936rokuprof.SchayernaposiedzeniuKomisjiOrienta-
listycznejPolskiejAkademiiUmiejętnościprzedstawiłpracęmgraA.Kunstapt.„Zagadnienia
logikibuddyjskiejwedługTattwasangrahySiantarakszity”6.
Wgrudniu1936rokuA.KunststarałsięostypendiumHarvardYenchingInstituteiwtym
celuprosiłprof.Frauwallneraolistrekomendacyjny.Mimotakmocnegopoparciastypendium
niezostałomuprzyznane.
Wpołowie1937rokunadalprzygotowywałdodrukuswojąrozprawę,wprowadzającpoprawki
iuzupełnienia.
Wpołowie1938rokuArnoldKunstotrzymałdoktoratzfilologiiindyjskiejnaUniwersytecie
Warszawskimnapodstawierozprawypt.ProblemederbuddhistischenLogikinderDarstellung
desTattvasangraha7.Pracaukazałasiędrukiemwiosną1939rokuwseriiPracKomisjiOrienta-
5Zdajesię,żetowarzyszyłamużona,MelaniaOderfeld,koleżankazestudiów,którąpoślubiłprawdopodobniew1935r.
-MelaniaOderfeld,ur.8września1907r.wCzęstochowie,córkaHenrykaOderfelda(14kwietnia1870-zm.ok.1942),
współwłaścicielafabryki,iStefaniizd.Rotszyld;w1924r.ukończyłaILiceumOgólnokształcąceim.J.Słowackiego
wCzęstochowie;studiowałafilologięindyjskąpodkierunkiemprof.StasiakanaUJKweLwowie;miaładwiesiostry-
starszą,Irenę(1października1906-21stycznia1999),którawyszłazamąż(małżeństwotrwało1932-1951)zaprof.Oskara
Lange(1904-1965),ekonomistę,imłodszą,Wandę(ur.22maja1913-zm.1942).MelaniaKunstzmarłapo1981roku
wNowymJorku.
6Zob.SprawozdaniaPolskiejAkademiiUmiejętności,XLI(1936),nr10,s.319-320.KopięSprawozdaniaKunstprzesłał
prof.Frauwallnerowi.
7Nakońcupracy(str.144-145)Autorzamieściłkrótkiestreszczeniewjęzykupolskim,któretuwcałościpodajemy:
„PracazawieraprzekładiopracowanierozdziałuAnumāna-parīkṣāzkompendiumfilozoficznegoSiantarakszity
pt.TattvasangrahawrazzkomentarzemKamalasili.
Autorpostawiłsobiezazadaniedaćnietylkofilologiczniepoprawnyprzekład,aleponadtouczynićzrozumiałymizawarte
wtekściezagadnieniaformalno-logiczne.Miejscawymagająceosobnychwyjaśnieńomówionesąbądźwewstępie,bądź
wnotachiszczegółowychkomentarzach.
Anumāna-parīkṣā(jakicały[traktat]Tattvasangraha)należydotyputekstówwybitniepolemicznych.Siantarakszitastoi
nastanowiskuszkołylogikówbuddyjskich,reprezentowanejprzezDignagęiDharmakirtiegoinatejpłaszczyźniepolemizuje
zreprezentantamiinnychszkółfilozoficznych.Wpierwszejczęścitekstubroniwartościdowodowejtrójaspektowegoargumentu
przeciwdżinistom,którzybuddyjskietrirūpahetusprowadzajądojednegoaspektuanyathānupapatti,zbliżającsiętymsamym
dodzisiejszegopojęciaimplikacji.WdalszejczęściwykazujeS.zbytecznośćibezpodstawnośćpięcioczłonowegosylogizmu
naijaikówiwajsieszików,upraszczającwtensposóbformalnąpostaćsylogizmuinadającwnioskowaniucharakterbardziej
naukowyiścisły.Następnierozprawiasięzmimamsakaminatematviśeṣatodṛṣṭa-isāmānyatodṛṣṭa-saṃbandhānumāna;
zbijawreszcieteorięczarwaków,którzyodmawiająwnioskowaniujakiejkolwiekwartościpoznawczej.
ZrozumieniezawiłychformułitrudnegojęzykaSiantarakszityułatwiakrytycznykomentarzKamalasili,któregoprzekład
jestdopracywcałościdołączony.Wtekście(zwłaszczakomentarza)zdarzająsięczęstocytaty,któreudałosięwwiększej
częścizidentyfikować.Pracęuzupełniająsłowniczektybetańsko-sanskryckiiindeksyterminów,imionwłasnych,tekstów
iszkółfilozoficznych.Książkazawierarównieżtybetańskitekstkariki,którymiałbyćopublikowanywrazztybetańską
pańdżiką.Ponieważjednakokazałosiętoztechnicznychwzględówniemożliwe,teksttybetańskipańdżikiukażesięwkrótkim
czasiejakooddzielnapraca.
TekstsanskryckiTattvasangrahyposiadamywwydaniuE.KrishnamacharyyiwG.O.S.XXXiXXXI(Baroda1926).
Wydanieniezbytszczęśliwe,wymagającesporychiistotnychpoprawek,którepoczyniłautornapodstawietrzechdruków
tybetańskich(zbiorów:Narthang,Derge,Pekin).Błędypopełnionewtekściepochodząprzedewszystkimstąd,żesięwydawca
niepokusiłozestawienietekstusanskryckiegozjednąchociażbyzwymienionychwersjitybetańskich.”
10
