Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ModelkaskadowyzostałporazpierwszyprzedstawionyprzezHerbertaD.Beningtona
nakonferencjiSymposiumonAdvancedProgrammingMethodsforDigitalComputers
w1956roku.ZapierwszyformalnyopismetodyuważanyjestartykułfiManagingthe
DevelopmentofLargeSoftwareSystems”,któryopublikowałw1970rokudrWinston
W.Royce.
Chociażobecniewopisietegopodejściaużywasięjedyniepięciukroków,tooryginalny
modeldostarczeniadużegoprogramukomputerowegodlazewnętrznegoklientazawie-
rałichsiedem:
wymaganiasystemu(ang.SystemRequirements);
wymaganiaoprogramowania(ang.SoftwareRequirements);
analiza(ang.Analysis);
projektprogramu(ang.ProgramDesign);
kodowanie(ang.Coding);
testowanie(ang.Testing);
użytkowanie(ang.Operations).
Ciekawostkąjest,żetakiepodejściedowytwarzaniaoprogramowaniazostałoprzez
samegoautorauznanezapodatnenabłędyzewzględunaumieszczeniefazytestowania
nakońcuorazkosztownewprowadzaniepoprawekwmomencie,gdyzałożonaimple-
mentacjaokazujesiębłędnalubniemożliwadowykonania.Jedynymwyjściemwtakich
sytuacjachjestpowrótdowyższychfazprocesuiponowneprzejściecałejsekwencji.
Wierzęwtenkoncept,aleimplementacjaopisanapowyżej
jestryzykowanainarażasięnaporażkę.
Dr.WinstoneW
.Royce,Preceedings,IEEWESCON,sierpień1970
Ramka1.Opiniafiojcachrzestnego”modeluWaterfalloryzykuzwiązanymzjegostosowaniem
Autorzaznaczył,żeiteracjamiędzyfazamiminimalizujeryzykoporażkiiredukuje
zmianydopoziomułatwegodozarządzania.Tooznacza,żepoprzejściudokolejnej
fazymożenastąpićpowrót.Żebyzminimalizowaćwiększośćryzyka,autorzalecapięć
praktyk:
1.WprowadzeniekrokuWstępnegoProjektuProgramuprzedAnaliząWymagań.
2.Udokumentowanieprojektu.
3.Przygotowaniesymulacji,zbudowaniewersjipilotażowej.
4.Planowanie,kontrolaimonitorowanietestowania.
5.Zaangażowanieklienta.
Przyjrzyjmysiębliżejkolejnymfazommodelu.Napoczątkupracybardzoważnejest
ustaleniezklientemwymagańodnośniedozamawianegooprogramowaniaipodpisanie
30
WATERFALL
