Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Schulzowskiparadygmat
Słowa„paradygmat”używamtuwsensie,jakinadał
mukiedyśThomasKuhn,piszącoteoriinauki,toznaczy
chodzimiozespółtwierdzeńiprocedur
interpretacyjnych,którytworzypewnąpowiązaną
stosunkamiwynikaniaiwspółzależnościcałość,służącą
doopisywaniaiobjaśnianiajakiegośwyodrębnionego
fragmenturzeczywistości.PodługKuhna
maondodatkowowsparcieinstytucjonalneipokaźną
bazęmaterialną,azatemdysponujeswoistą
„bezwładnością”,któramocnoutrudniawszelkie
podejmowanewcelumodyfikacjijegotwierdzeń
działania.
Wtymwypadkuchciałbymnazwaćparadygmatem
zespółprzeświadczeńdotyczącychBrunonaSchulzaijego
twórczości.Jakiwtymsens?Ostateczniewodniesieniu
doniemalkażdegoznanegotwórcymożemywyodrębnić
inazwaćcoś,cookreślasięmianem„stanubadań”.
Ów„stanbadań”towłaśniezespółtwierdzeń
interpretacyjnychsłużącychopisowidzieła.Czyjednak
możemywtymwypadkumówićo„paradygmacie”?
Wybitnitwórcynaogółdorabiająsięróżnychszkół
interpretacyjnych,którenietworząsystemu,aczęsto
sązesobąsprzeczne.WwypadkuSchulzajestchyba
inaczej:jegotwórczośćdotychczasnajlepiejopisuje
pewiendobrzeugruntowanyzespółtwierdzeń,aci
badacze,którzywswoichanalizachzechcągopominąć
lubzlekceważyć,najczęściejpopadająnastępnie
wsprzecznościlubformułująswojespostrzeżenia
wizolacjiodkorpusuinterpretacjikanonicznych.
Chciałbymwniniejszymtekściezrekonstruować
Schulzowskiparadygmat,przynajmniejotyle,oile
tomożliwe,zrekonstruowaćgowłaśniejakopewną
całość,którachroniswątożsamośćiintegralnośćprzed
niechcianymiinwestycjamipłynącymizzewnątrz.
Tasamoobronaparadygmatuniemożebyć,rzecz
jasna,programemskutecznymprzezwieczność:zmiana
