Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zopowieściąMuz,nieobecnychtupersonalnie,ajedyniepoprzezwypo-
wiadanepoetyckiesłowo(k.C3v.:BVosquibushaecteretidonaparantur
acu”;k.C4v.:BSednosadsponsilaudemsponsaeq[ue]reducit/Telafere
adnemcontinuatasuum”).InaczejjednakniżSabinus,Mollerzamiesz-
czaznaczniemniejpartiideskrypcyjnych.Tozrozumiałe,jeślizważyć,że
Charytyprzedstawiająnatkaninietylkoherby,animfyuSabinusa-cały
poczetkrólówiksiążątRzeczypospolitej.
WpoemacieMollerazatemrolanarratorekprzypadawgłównejmie-
rzetytułowymGracjom,którenietworząprzecieżswegodzieławmilcze-
niu(k.B1r.:BNontacitaeresident,nonmutummunusadornant,/Sed
telaeadiciunttaliaverbasuae”),leczwmiędzyczasieopowiadająozwy-
czajachicechachzwierzątherbowych-najpierwniedźwiedzia,apotem
orła.Powykonaniuzadaniawstają,byodłożyćkoszezprzędzą,igłyizło-
tenici-poetazaznaczawtensposóbkoniecichobszernej,wypełniającej
dwietrzecieutworunarracji,idopierotuzamieszczakrótki,bozaledwie
szesnastowersowyopiskobierca(k.E2v.-E3r.).Okazujesię,że-obok
nlandzkiegoniedźwiedzia(UrsusFinlandicus)iorławkoronie(Aqui-
laPolonica)-znalazłysięnanimtakże:uzbrojonyrycerznakoniu,czy-
lilitewskapogoń,którastanowiławrazzorłemsymbolRzeczypospolitej
ObojgaNarodóworazinsygniaSzwecji-trzykorony,Gotów-lewprze-
skakującyprzeztrzybłyskawiceiherbrodowyWazów-snopek38.
DziełoCharytzostajedobrzeprzyjęteprzezWenerę,boginiuznajeje
zagodnezarównoswychwykonawczyń,jakiksiążęcegołoża,którewła-
snymirękamiprzygotowała,sypiącnańkwiaty(k.E3r.iv.):
DivaVenuscomitumcernensmonimentasuarum,
Suntoperahaectantisdignadeabus,ait.
Inquetoriilliusclarosquaedenturhonores,
Quemmanibusstravimolliteripsameis,
Cuisimulaspersiviolashederasquevirentes
Cumquecoloratisliliacanarosis,
UtCatharina,sororSigismundiregis,inillo
Finnoniaecarocumduce,solacubet.
TęwypowiedźWeneryrozumiećnależytakżewbardziejogólnym,
niemalsymbolicznymsensie:jakoboginimiłościinicjujeonazwiązek
38Woryginalefasces(k.E3r.:BIntridosilliccollectainsigniafasces”),zazwyczaj
mówisięjednakosnopkuwherbieWazów.Kazania,któregłosiłwkościołachwileńskichpo
śmierciZygmuntaIIIjezuitaJakubOlszewskizatytułowanebyłynp.SnopekNajaśnieysze-
goZygmuntaIIIKrólaPolskiegoyszwedzkiego[ł]wkościelekatedralnymwileńskim[ł]
21Maii[ł]kazaniemwystawionyRokuPańskiego1632[Wilno].
32