Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
9
Skoncentrowaniesięnaszczegółowychanalizachwybranychfragmentów
filmówumożliwiłomiwyodrębnieniecharakterystycznychiznaczących
dominantstylistycznychdanychutworów.ZadanietakiewfilmachRóże-
wiczarealizująprzedewszystkimpewneokreśloneelementykonstruk-
cjifilmów,sposóbichzorganizowaniaiwzajemnegooddziaływania(na
przykładczasoprzestrzeń,elementyinscenizacji,sceneria,światło,dia-
log,muzyka,efektydźwiękowe,postać,budowakadru,typłączeniaob-
razuzdźwiękiem;poetykaoniryzmu).Sądzę,żedokonaneprzezemnie
analizywybranychfilmówdostateczniejasnoujawniłyobecnośćelemen-
tówicechkonstytutywnychdlapoetykitwórczościfilmowejreżysera.
SpojrzenienatwórczośćRóżewiczazapośrednictwemmetodyanalitycz-
no-opisowejprzyjętejwobecposzczególnychfilmówbyłozarazemposu-
nięciempozwalającymlepiejzrozumiećinnefilmyreżysera,częściowo
zrekonstruowaćjegointencjetwórczeiukazać,żekolejnopodejmowane
przezreżyserawątki,motywy,tematy,postaciepogłębiałyparadygmat
semantycznyiestetycznytejtwórczości.Wrzeczysamej,wtychsied-
miustudiachanalitycznychpisałamnietyleosamychfilmach,ileospo-
sobach,wjakipodejmująpewneaspektyprowadzącedogłębszegopo-
znaniategospecyficznego,autorskiegodoświadczaniarzeczywistości,
nazwanegoprzezemnieroboczo„trzeciąrzeczywistością”Stanisława
Różewicza.Takimtytułemzostałaopatrzonaostatniaczęśćpublikacji,
podsumowującaprzewijającesięprzezpracęrefleksjedotyczącepostawy
reżyserawobecświataiczłowieka,któraodciskaszczególnepiętnona
jegofilmachigenerujecechycharakterystycznedlapoetykiistylujego
twórczości.
Zamiarymojejpracysąprzedewszystkiminterpretacyjne.Jeślido-
chodząwniejdogłosuwątkiteoretyczne,towzasadzieotyle,oilewy-
magategointerpretacjatwórczościfilmowejStanisławaRóżewicza,stąd
teżwynikaokreślonaformapracy.Wykorzystanaliteraturaprzedmiotu
mogłabybyćuzupełnionaowielepozycji,jednaksadzę,żeniezmieniło-
bytofaktu,iżtaknaprawdętrudnojestwyznaczyćjednojasnekryterium,
namocyktóregodałobysięwydzielićnajważniejszeinajistotniejszeele-
menty„stylonośne”–jedynąbowiemoperacją,jakąmożeprzeprowadzić
badacz,wypowiadającsięostyludanegotwórcy,jestaktatrybuowania,
czyliwgruncierzeczyaktintuicyjnegookreśleniatego,co„artystawno-
siodsiebie”icozdaniembadaczanaprzykładodróżniajegodziełaod
innych–oczywiścieoperacjataniemacharakterunaukowego,alejest
dopuszczalnąwfilmoznawstwiemetodąkrytyczną,którawwynikuopi-
suiinterpretacjipozwalabadaczowiustalićistotęindywidualnegostylu
