Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
napytaniaiprzemówieńokolicznościowychpoadhortacje
apostolskieiencykliki),zpodaniemźródłaitytułu,który
zwięźlewyrażaichtreść.Jeszczeliczniejszebyłybyteksty,
wktórychpapieżFranciszekprzedstawiaowoceswojego
osobistegorozeznawaniarzeczywistościimisjiKościoła–
wystarczywspomniećodwóchważnychencyklikach
społecznych
Laudatosi’
oraz
Fratellitutti
–którezostały
pominiętenietylkozewzględunabrakmiejsca,ale
przedewszystkimdlatego,żenależałobypoświęcić
imbardziejszczegółowewprowadzenie,abyukazać
drogę,którąobrał.
Wtekstachz
CzęściII
pojawiająsiętesameelementy,
cowkatechezach,aleniewtejsamej,uporządkowanej
formie:wkonkretnychsytuacjachwprawdziewystępują
razem,alesztukarozeznawaniaidentyfikujejetam,gdzie
ikiedysiępojawiają.Pomiędzyobiemaczęściamiistnieje
związek:katechezyniesą„instrukcjami”,którenależy
niewolniczostosowaćwkonkretnychsytuacjach,jakby
chodziłoomontażmeblilubprogramkomputerowy.
Zamiasttego,pomiędzyteoriąapraktykątworzysię
owocnysplot,któryutrzymujeobieprzyżyciu,aprzede
wszystkimpozwalatym,którzyrozeznają,rozwijaćsię
izajmowaćnowymisytuacjami,anietylkoprzypadkami
zilustrowanymiwpodręczniku.Jakwkażdejdziedzinie
sztuki,równieżwrozeznawaniujestmiejsce
nakreatywnośćiinnowacyjność,naprzystosowaniesię
dowciążzmieniającejsięrzeczywistości,anietylko
naodtwarzanietego,cojużznane.Tekstyz
CzęściII
nie
sąprzedstawionewporządkuchronologicznym,ale
ułożonewokółtrzechgłównychzagadnieńlubsekcji,
zktórychkażdadzielisięnatrzyrozdziały.Wtensposób
możnawyodrębnićniektóre„główneosie”(por.
Laudato
si’
,nr16)iuwypuklićwielewymiarówlubaspektów,jakie
praktykarozeznawaniaprzybierawkonkretnych
okolicznościach.Zewzględunaorganicznycharakter
rozeznawania,granicepomiędzyposzczególnymi
