Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
reputacjęiobniżającautorytet.Poegzekucjigłowa
monarchyzostałaprzyszytadociała,azwłoki
zabalsamowaneipochowanewWindsorze,pałacupoza
Londynem,zresztąniedostępnymdlaosóbpostronnych,
comiałouniemożliwićpowstaniekultuzmarłegokróla.
PorestauracjizwłokiOliveraCromwella,Henry’ego
IretonaiJohnaBradshawawywleczonozWestminster,
leczwichmiejsceniepochowanoKarolaIStuarta.
Piśmiennictwopoświęconeosobieimyślimonarchybyło
jednakniezwykleobfiteiwielokrotniejewznawiano,
najwyraźniejtendodatkowysymbol–grób–niebył
niezbędny.
Fascynacjatymszczególnymprzypadkiemegzekucji
–wistociekrólobójstwa–niedziwi.Zjawiskotobyło
anomalią,osobliwościąwcywilizowanymświecie.
AprzecieżwokresiepanowaniaTudorówiStuartów
wydanokilkasetpublikacjiosnutychwokółegzekucji.Jak
widać,mowypożegnalneskazańcówicałerelacje
zplacówstraceńcieszyłysięniesłabnącym
zainteresowaniemówczesnychodbiorcówbezwzględu
napochodzenieipozycjęspołecznąskazańców.Istotnie,
śmierćzrównywałaludzi;śmierćnamiejscustraceń
równieżtoczyniła.Różnemogłybyćsposoby
wymierzaniaśmierci,wróżnychmiejscachlokalizowano
szafot,szubieniceistosy,jednaktakegzekucje,jak
ipublikacjeznimizwiązanenieodmienniewywoływały
ciekawośćwspółczesnych.Bylitegoświadomiprzecież
isamiskazani,toteż,zwłaszczawpóźniejszymokresie,
niejednokrotniezawczasuprzygotowywalipisemnieswoje
ostatniesłowozzamysłempublikacji.ThomasWatson,
żonobójcaskazanyw1687roku,oczekującwwięzieniu
naegzekucję,napisałpożegnanieispowiedź:„wceluich
publikacjiizarekomendowaniaprzybyłymnamiejsce
kaźniwidzom,gdyżukazywałyoneprawdęojego
dalszychplanachoraztreśćjegomyśli,wyrażonych
ipozostawionychprzedodejściemztegoświata.
Napisanezostałyjegowłasnąrękąwwięzieniu
Marshalsea”24.Zkoleiwłaśniezewzględu
nazapotrzebowanierynkuczytelniczegonapodobne