Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
Dwadzieścialattemunapisałamksiążkę
Autyzmczynieautyzm?
Problemydiagnozyiterapiipedagogicznejmałychdzieci
(Kruk-
Lasocka,1999).Niewielebyłowówczasopracowańdotyczących
problematykiautyzmu.Podwudziestulatachpostanowiłam
podsumowaćmojezawodowezainteresowaniaidoświadczenia
zpracyzdziećmiprowadzonejwgabinecieDiagnozyiTerapii
wDolnośląskiejSzkoleWyższej,awcześniejwzałożonejprzezemnie
PracowniBadańnadAutyzmemnaUniwersytecieWrocławskim.
Przedstawionamonografiastanowiwięcpowrótdonapisanejprzed
dwudziestulatyksiążki,jesttopowrótdotematu,aleujętegozinnej
perspektywy.Jakopedagogspecjalnyposzukiwałammetody,która
pozwalałabynauczycielowipatrzećnadzieckoinaczej,głębiej,niż
umożliwiatodiagnozapedagogiczna.Kluczowestałosięzdanie:
„Dowiedziećsięodzieckuwięcej,niżmożenamonoosobie
powiedzieć”.Tozdanie–niepamiętamdziś,któryzpsychomotoryków
jestjegoautorem–byłopodróżąkupsychomotoryce.
Psychomotorykę,któramniezafascynowała,wprowadzałam
wDolnośląskiejSzkoleWyższejdoprogramówstudiów,dopracy
terapeutycznejzdziećmioróżnychzaburzeniachneurorozwojowych,
anawetzosobamiogłębokiejniepełnosprawnościintelektualnej.
Opracowałamkilkainwentarzyizabawpsychomotorycznych.
Połączeniepsychomotoryki,jakosystemudiagnostyczno-
terapeutycznego,zezłożonymobrazemautystycznegospektrum,
wydajesiędobrąpropozycjądorozpoznawaniatrudnościmałych
dzieci,którepotrzebująwsparcia,chociażjeszczeniedokońca
wiadomo,cojestistotąichproblemuiwjakimkierunkubędąsię
manifestowaneobjawyrozwijały.
Monografiatajestadresowanaprzedewszystkimdopedagogów
specjalnychipedagogów,którzyposzukująpodpowiedzipodczas
rozwiązywaniatrudnychproblemówwspieraniarozwojudzieckaijego
edukacji.Podjęciedecyzjiokształceniuwłączającymdziecka
zautyzmemstanowikonsekwencjęwłaściwegorozpoznaniajego
trudności,potencjałurozwojowego,specyfikirozwojuemocjonalno-
