Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
specyfikęnauki,jakąjestpsychologia,iomawiakilkakoncepcjidotyczą-
cychmechanizmówrządzącychżyciempsychicznymczłowieka.Opisano
tamrównież,jakdoszłodospotkaniapsychologiizmedycynąicoto
dzisiajtaknaprawdęoznacza.Rozdziałdrugiilustrujewspółczesny
dorobekpsychologiiwzakresiezwiązkuczynnikówpsychospołecznych
zezdrowiemsomatycznym,czylizryzykiemzachorowanianaróżne
chorobyorazmożliwościązachowaniadobregozdrowia.Rozdziałtrzeci
zawierawnikliweomówieniezagadnieństresubiologicznegoipsycho-
logicznegoorazkoncepcjiradzeniasobieznim.Wiedzatawraz
zosiągnięciamimłodejdyscypliny,jakąjestpsychoneuroimmunologia,
pozwalaobecniewnajwiększymstopniuwyjaśnićmechanizmypowiązań
międzypsychikąaciałem(określanychjakozależnościpsychosomatycz-
ne).Teoriastresupsychologicznegoiradzeniasobieznimmabardzo
rozległezastosowania.Wrozdzialeczwartymzostałaonawykorzystana
wodniesieniudoróżnorodnychzagadnieńdotyczącychchorobysomaty-
cznejichorowania(określanychjakozależnościsomatopsychiczne).
Ukazujewięcpsychologicznąsytuacjęczłowiekachoregoimechanizmy
pozwalającezrozumiećjegoreakcjeizachowanie.Jesttobowiem
podstawawłaściwegopostępowaniawobecpacjentaiudzieleniamu
adekwatnejpomocy.Znaczenierelacjipacjent-personelmedycznyzo-
stałoukazanewrozdzialepiątym.Zastanawiamysiętam,jakieczynniki
decydująotym,żerelacjatajestsprzyjającalubszkodliwadlaprocesu
leczeniaizdrowieniapacjenta.Wrozdzialeszóstymprzedstawiamy
zagadnieniapsychologicznezwiązanezjednąznajtrudniejszychsytuacji,
zjakąludziespotykająsięwswoimżyciu,czyliześmierciąiumieraniem.
Obcowanieześmierciąwpracyzawodowejiopiekanadpacjentami
terminalnymiwymagająodpersonelumedycznegoszczególnegoprzygo-
towania,szczególnychumiejętnościprofesjonalnychispołecznejwraż-
liwości.Piszemywięcioźródłachtrudnościztymzwiązanych,
iomożliwościachudzieleniapomocysobieiswoimpacjentom.
Zagadnieniadotyczącekonsekwencjistresudoświadczanegoprzez
personelmedyczny,czylizespołuwypaleniazawodowego,omówiono
wrozdzialesiódmym.Mamynadzieję,żewiedzaoznaczeniuczynników
sytuacyjnychipredyspozycjiindywidualnychwrozwojutegosyndromu
okażesięważnymelementempsychoprofilaktykidlaosóbzagrożonych
tymproblemem.Rozdziałósmyzawierapraktycznewskazówkidotyczą-
cezasadprowadzeniarozmowyzpacjentem.Zwróconotamuwagęnie
12