Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZWÓJPROCESÓWPOZNAWCZYCHIDORASTANIESPOŁECZNO-MORALNEAREGULACJAZACHOWANIA
37
Nakażdymetapieinformacjezaczerpniętezpamięciwywierająwpływna
sposóbprzetwarzanianapływającychinformacjiwtensposób,żepojawiającesię
wydarzenia(gdyizomorficznelubwystarczającopodobne)zostajązasymilowa-
nedoposiadanegobankudanychpamięciowych,azachowaniejesturuchamiane
wedługprogramualgorytmicznego;gdyinformacjenapływająceniepasująwja-
kiśsposóbdotegoprogramu,rozszerzajągoliniowo(algebraicznie)lub(prze-
ważnie)determinująpowstawaniewnimzmianczypoprawek(akomodacja).
Wtymkontekściełatwozrozumieć,wjakisposóbiwjakimmiejscuuprzednie
doświadczenieskładającesięnamodelświatajednostkijestusytuowanewobrę-
biepsychologicznegomechanizmusterującegozachowaniemczłowiekaiwjaki
sposóbwprowadzanepoprawkidoposiadanychreprezentacjipoznawczych,
bywnastępstwieskuteczniejzachowywaćsięwprzyszłości.
2.5.TeoriarozwojutożsamościegoErikaH.Eriksona
(1902–1994)
Wśródomawianychwliteraturzepsychologicznejkoncepcjirozwojuczło-
wiekaważnemiejscezajmujeteoriaErikaH.Eriksona(1968,1980).Wodróżnie-
niuodteoriiPiagetaiKohlbergaczyHavighursta,dotyczyrozwojuosobowości,
awszczególnościrozwojutożsamościego(egoidentity).JakpodajeAndrew
M.Colman(2009,s.793),ówkonstruktteoretyczny(tożsamości)zostałwpro-
wadzonyprzezEriksonaw1946rokuidotyczydwóchpodmiotowychobszarów.
Pierwszyznichobejmujeświadomośćindywidualnąodzwierciedlającąto,kim
sięjestorazjaksięjestspostrzeganymiocenianymprzezinnychwkontekście
społecznym.Drugizkoleidotyczytożsamościspołecznej,którajestwynikiem
uformowaniasięreprezentacjiświadomościowejMy,zawierającejodzwier-
ciedleniepowiązańpoznawczychwłasnejosobyzinnymiludźmiorazstopień
identyfikowaniasięzichcelami,wartościami,wzorcamipostępowaniaitympo-
dobnymi.ÓwspołecznyaspekttożsamościniestanowiodrębnejUczęści”świado-
mości.Przeciwnie,jestcałościąwobrębieego,acałośćtazkoleiniejestprostym
zsumowaniemstandardówświadomościowych,leczzintegrowanymsystemem
(zob.Erikson,1968).ZdaniemZbigniewaBokszańskiego(1989,s.28in.)Erik-
sontraktujetożsamośćjednostkijakoefektpowiązańwiedzyosobiezwiedzą
orolachiumiejętnościachichodgrywania.Takwięctożsamośćspołecznama
charakterjednocześniesubiektywnyiobiektywny,indywidualnyispołeczny,jej
spójnośćzaśzależyodstopniakomplementarnościwewnętrznejwiedzyoso-
bie(syntezyego)zwiedządotyczącąodgrywanychrólwwynikuuczestnictwa
wgrupie(grupach).