Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP
bynajmniejniestraciłswejbarwnościprzezstulecia.Stałosiętakbyćmoże
dlatego,żeniewidzianowtychobrazachlitylkoilustracjiepizodówmitycz-
nych.Przeciwnie.Pozostawałyonewsłużbiebieżącychcelówizainteresowań
emitentów.Ewolucjaprowadziławstronępogłębieniaznaczeniapojedynczych
motywówikonograficznych
2.Ostateczniezostałyonezwiązanezponadczaso-
wymiwartościami—czytowprostwyrażonymiwinskrypcjachtowarzyszących
obrazom,czytowyłaniającymisięzutrwalonegotradycjąwizerunkubohaterów
mituibędącymiprzetransponowanąnapotrzebyideologiipaństwowejjego
wersją.Natymchybapolegawyjątkowośćwyobrażeńnawiązującychdopra-
początkówinajdawniejszychdziejówrzymskichwystępującychwmennictwie,
atakżeatrakcyjnośćtegomateriałudostudiowania.Zatemprzedmiotempracy
stanąsiętewłaśnietreścimityczno-ideoweobecnewwyobrażeniachwprowa-
dzonychwrzymskimmennictwie,któredająpodstawydozgłębieniasposobu
widzeniairozumieniaprzeszłościprzezantycznych
3.
ObrazyprimordiaRomanastałysięostatnioatrakcyjnymzagadnieniemba-
dawczym.Wśródpracocharakterzesyntetyzującymporuszającychinteresują-
cymnieaspektnależywskazaćprzedewszystkimopublikowanew1979roku
studiumCécileDulière:„LupaRomana”.Recherchesd’iconographieetessai
d’interprétation
4
.JestonopoświęconeobrazomwilczycykarmiącejRemusa
iRomulusa,któreprzetrwaływróżnychzabytkach,wtymtakżewmennictwie
rzymskim.Wpublikacjiprześledzonoposługiwaniesięmotywemodczasównaj-
dawniejszych—pierwszegochronologicznieświadectwadostarczająmonety—
ażpolatarządówdynastiiKonstantyna.Wtedymotywzwiązanyzdawnąstolicą
straciłznaczenie.Jakrzeczokreślaautorka,niebyłodlaniegoprzyszłościwświe-
ciebizantyńskim.PewnetwierdzeniaC.Dulièresądzisiajuznawanezadyskusyj-
ne,codotyczyprzykładowoocenymonumentuznanegojakoLupaCapitolina
5.
2
Ładnieuwidoczniasiętowopracowaniuocharakterzepopularnonaukowym:Abaecherli
Boyce1954,s.9—14.AutorkaprowadziwykładodmotywuEneaszapowyobrażeniawilczycy
karmiącejRemusaiRomulusabędąceegzemplifikacjąideiwiecznościRzymu.
3Natomiastniezajmujemniekwestiamituzałożycielskiegozpunktuwidzeniahistoryczne-
goiprocestworzeniasięRzymu.Natentematpor.przedewszystkim:Ziółkowski1994,s.11—47;
Ziółkowski2013a.
4
Dulière1979.Por.Weigel1992,s.292—296;zob.wykazpracpoświęconychwilczycyrzym-
skiej:htp://lupacap.fltr.ucl.ac.be/lce.bib.gen.indexH.htm(dostęp:20.06.2018).
5
Wilczyca,ob.PalazzodeiConservatori,inv.1181.WedługC.Dulière(1979,s.21—43,53—
57inr1)jesttodziełoszkołyWulki(Vulca),aleostatecznieautorkadatujejena480—470r.p.n.e.
Por.starszeprace:Petersen1908,s.440—456;Petersen1909,s.29—47;Carcopino1925.Publikujący
niemalrównoleglezC.DulièreOtoWilhelmVacano(1973,s.550—583)odnotowujeWulkę,datuje
brąznakoniecVw.p.n.e.Por.Picard1987,s.251—263:wypunktowaneróżniceodnośniedodaty,
autorstwaiwyglądumonumentuLupaCapitolinawpracachDulièreiVacano.Podważa—alenie
neguje—wartośćwcześniejszychustaleńprzesunięciedatypowstaniadziełanaepokęwczesnego
16
