Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WPROWADZENIE
PROBLEMYRECEPCJITEATRÓW
ORIENTALNYCH
Pracanadtąksiążkąmiałabyćdlamnieswegorodzaju
odpoczynkiem.Chciałemotworzyćjakąśnieznanąlub
małoznanąperspektywę,wejśćwinnyświatniżten,
którymzajmowałemsiędotychczas.Jednakrezultatbył
zgołaparadoksalny.Okazałosię,żeukrytysens
iznaczenietejpracynadawałmójosobistymitJerzego
Grotowskiego,odktóregozamierzałemsięnatenczas
uwolnić,aprzynajmniejoddalić.Nadalpozostawałem
wrelacjiznimijegodziełem.
Sprzyjałytemurównieżokoliczności.Naprzykład
niemalżenasamymkońcuposzukiwań–dokładnie
zdarzyłosięto28czerwca2007roku–odnalazłem
wdomuprofesoraKazimierzaGrotowskiegowTarnawie
podTarnowemnotesautora
Kuteatrowiubogiemu
zzapiskamizpobytuwChinachlatem1962roku
–nazwałemgo„Dziennikiemchińskim”.Znajdowałsię
onwjednymzośmiudużychkartonów,wypełnionych
dokumentami,notatkami,listami,fotografiami,
książkami.Tenosobistyzbiór,októrymchybaniktnie
wiedział,JerzyGrotowskiprzekazałswojemubratu,gdy
zdecydowałsięopuścićkraj–przezćwierćwiekubył
onprzechowywanywstodole.Odnalazłemtamrównież
jego„notatkioinicjacji”,powstałewpodrzeszowskiejwsi
Nienadówka,gdymiałokołodziesięciulat.Byłtoczas
wojny.
Niewątpliwiemaracjęabsolwentkawarszawskiej
indologiiKarynaDylewska:„Stanbadańnadtwórczością
JerzegoGrotowskiegowciążwskazujenapewneluki;
jednąznajdotkliwszychjestbrakkompetentnego
opracowaniawątkówindyjskichobecnychwjegodziele.
ZwiązkimyśliartystycznejGrotowskiegoztradycją
indyjskąjakdotądniestanowiłyodrębnegoprzedmiotu
badań.Wieluinterpretatorówpodkreślaznaczenie