Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.10.Strumieńidywergencjapolawektorowego
Podstawiającotrzymanązależnośćwewzorze(1.82)iuwzględniając,żeobjętość
prostopadłościanu∆υ=dxdydz,otrzymujemy
div
A
=
A
=
A
x
x
+
A
y
y
+
A
z
z
(1.84)
JeżelidywergencjapolawektorowegoAwkażdympunkciePpewnego
obszarujestrównazeru,topoleAnazywamybezźródłowymwtymobszarze.Jest
torównoważnetemu,żestrumieńpolaAprzezdowolnąpowierzchnięzamkniętą
znajdującąsięwrozpatrywanymobszarzejestrównyzeru.Jeślidywergencjapola
AwpewnympunkciePjestróżnaodzera,tomówimy,żepoleAmawpunkcieP
źródło.Przykładempolabezźródłowegojestwektorindukcjipolamagnetycznego,
apolaźródłowegowektorindukcjipolaelektrycznego.
Formułyzwiązanezdywergencją
Dywergencja:
wektorastałegoC
iloczynustałejkiwektoraA
sumywektorówAiB
C
=
0
(1.85a)
(
k)
A
=
k
A
(1.85b)
(
A
+
B
)
=
A
+
B
(1.85c)
iloczynuskalaraViwektoraA
(
V
A)
=
V
A
+
A
V
gradientuskalaraVrównasięlaplasjanowifunkcjiV
V
=
x
(
|
k
V
x
N
|
)
+
y
(
|
|
k
V
y
N
|
|
)
+
z
(
|
k
V
z
N
|
)
=
2
V
rotacji
3A
(
×
A
)
=
0
iloczynuwektorowego
(
A
×
B
)
=
B
(
×
A
)
A
(
×
B
)
wewspółrzędnychwalcowych
A
=
1
(
rA
r
)
+
1
A
θ
+
A
z
r
r
r
θ
z
wewspółrzędnychsferycznych
A
=
r
1
2
(
r
2
r
A
r
)
+
r
sin
1
θ
(sin
θ
A
θ
)
+
1
A
φ
θ
r
sin
θ
φ
(1.85d)
(1.85e)
(1.85f)
(1.85g)
(1.85h)
(1.85i)
Przykład1.11.Wyznaczdywergencjęwektorawodzącegowprzypadkudwu-(2D)itrój-
wymiarowym(3D).
Rozwiązanie.Wprzypadku3Dmamyr=1xx+1yy+1zz,zatem
3Określenierotacjiznajdujesięwpodrozdziale1.11(s.49).
45