Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
12
wprowadzenie
conewczasiedwudziestuwieków”7.Wstępemdotegozacytowanego
zdaniajeststanowczozbytfragmentarycznaanalizamiędzyinnymi
dwóchpostacizpowieści,którąbędziemytuanalizować,amianowi-
cieAronaiStanisława.Nicwniejnieskłaniadotwierdzenia,żektóryś
znichwpisujesięwową"galeriępotworów”
,podczasgdyzpunktu
widzeniabadaczatakżeonidwajpozwolilimująsformułować.Nie
możebyćnatozgody.PostaćuParnickiegorzeczywiściejestnie-
zmiernieskomplikowana,złożonainazłożonośćwydana.Jeślisięto
stwierdzi,trzebatopotemwykazaćwdrobiazgowychanalizach-nie
mainnegosposobunazbliżeniesiędotejtwórczości.
Czasjednaknabohaterówpozytywnych.Wydajesiębowiem,że
zpierwszegookresubadawczychzainteresowańParnickimnaciepłe
słowazasługujepierwszawogóleksiążkapoświęconapisarzowi:Te-
resyCieślikowskiejPisarstwoTeodoraParnickiego;.Autorkazachowała
wniejmożliwienajwiększąskromnośćipokoręwobecprzedmiotu
badań,miałazresztądodyspozycjimateriałjeszczenietakobszerny,
jakjejnastępcy.Zapewnewięcksiążkatapozostajejednak,przypew-
nejpowierzchownościsądów,dośćbliskoliterypowieściParnickiego.
OpisarstwieParnickiegoautortychsłównajwięcejnauczyłsięod
StefanaSzymutki.Sformułowaneprzezeńwarunkiporozumienia
ztekstempowieścipisarza9,jakrównieżnieuchronnyzwrotodfali
uogólniającychsyntezwstronębadańszczegółowychposzczegól-
nychpowieścisąpunktemwyjścianiniejszychrozważańorazistot-
nymhistorycznoliterackimhoryzontemdialoguipolemiki.
Zaproszeniedotematu
TeodorParnickiwymieniaRomanaIngardenajakojednegozeswo-
ichintelektualnychmistrzów.Wyznajetojednakwtekściepowieści,
wjednymzeswychpóźniejszychutworów:Muziedalekichpodróży
(1970),awyznanietoopatrujeznakiemwątpienia.TożsamościMajstra
7Ibidem,s.53.
8Por.tuciEśliKoWSKA:PisarstwoTeodoraParnickiego.Warszawa1965.
9Por.SuSzYMutKo:ZrozumiećParnickiego.Katowice1992.Wszystkiecytatyztejpracy
lokalizuję,podającnumerstronyposkrócieZPwnawiasie.
