Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
AgnieszkaHałas:POSTRONIEMROKURW2010
Wiara,nadzieja,miłość
–WrócimynaGórę,rzeczjasna.Będęsiędomagałrewizjiwyroku.
–Optymistazciebie,kotku.–Demonicapokręciłagłową.–Gdybytobyłotakie
proste,piekłodawnobyopustoszało.
–Przecieżwyraźniemipowiedziano,żejeślizdołamdoniejdotrzeć,zostanie
uwolniona!Waszeprawostanowi...
–NawłócznięAzazela,pewnie,żestanowi.–Machnęłaręką.–Jeślidoniej
dotrzeszijeślionawyrazinatozgodę,możeszjązabrać,dokądcisiężywnie
podoba.NiktwSzeoluniebędziewamczyniłprzeszkód.
–Więcwczymproblem?
–Och,samsięwkrótceprzekonasz.Pamiętaj,niestraćznaku,inaczejwszystko
nadarmo.No,ruszaj,nictupotobie.
–Dziękujęzapomoc,pani.–Skłoniłsięnawszelkiwypadek;grzecznościnigdy
zawiele.
–Drobiazg.Powodzenia,Jeremiah.–Wyciągnęładłoń;uścisnąłjąodruchowo.
Przeniknęłogozimno,wydającesięsięgaćdosamychkości.Wyszarpnąłrękę,
awtedydemonicaparsknęławysokim,nieprzyjemnymśmiechem,podobnymdo
krzykudrapieżnegoptaka.Jeremyoddaliłsiępospiesznie,dygocząc.
***
Upłynęłokilkatygodni,amożemiesięcy,nieznałasposobu,żebytookreślić.
Tutejszyczasrozciągałsięjakguma;porażającanudaczyniłagodzinydługimijak
dni.
Ażktóregośrazunamanufakturęspadliżołnierze,jakstadojastrzębi.
KorytarzemłączącymbarakinadbiegłaPetra,potargana,bezczepka,zobłędem
woczach.
–Bienenstock,przylecieli!–zawyła.–Wylądowali!Widziałam!
31
