Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Wstęp|13
badanych,alemożemiećtrudnościzdowiedzeniemsięczegośdlaniejnowego.
Rozmówczynieniebędąprzyniejanidlaniejnazywaćzjawiskpoimieniu,ponie-
waż-jakojednaznich-znajenatyledobrze,żeniemapotrzebyichnazywać.
nNowiepani”-odpowiadająbadaneztakimpodejściem.Gdyzkoleibadaczka
przedstawisięjakoobca-niewielesięjejujawnia.Nadylematytenatknęłamsię
jużpodczasmoichpoprzednichbadań,któredotyczyły-araczejmiałydotyczyć
-związkupomiędzystereotypamipłciakarierązawodowąkobiet.Ostatecznieto
nieuzyskanewypowiedzi,alebadawczeniepowodzeniapozwoliłymidojrzećrolę
stereotypówpłci.
Jeszczewlatach90.zaplanowałamprzeprowadzenieseriipogłębionychwywia-
dówswobodnychzdwiemagrupamikobiet,którewstępnienazwałamnkobietami
sukcesu”inkobietami,któresukcesunieodniosły”
,ewentualniedobraćdonich
grupękobietzajmującychpozycjępośrednią.nKobietamisukcesu”byłyprezeski,
dyrektorkiiprofesorki-bohaterkimedialnychdoniesień,relacjizotwarciajakiejś
instytucjilubwywiadówprasowych.Ichprzeciwieństwemmiałybyćkobietydłu-
gotrwalebezrobotne,bezprawadozasiłku,będącepodopiekąlokalnegoośrodka
pomocyspołecznej,oferującegobezrobotnymświadczenianiematerialne,takiejak
poradnictwoipomocwpowrocienarynekpracy.Zakładałam,żechoćprzedstawi-
cielkiobugrupzetknęłysięwswymżyciuzawodowymznegatywnymidlakobie-
cychkarierstereotypamipłci,tonkobietysukcesu”ominęłyjakośbarierę,oczym
opowiedząwwywiadach,akobietyzdrugiejgrupyopowiedząbyćmożeoswejbez-
silnościwobecstereotypów.Niestety,licznebarieryadministracyjneuniemożliwiły
midostępdokobiet,którenieodniosłysukcesu,postanowiłamwięczacząćuma-
wianiewywiadówoddawnojużprzygotowanejlistynkobietsukcesu”
.Itumiało
miejscekolejneniepowodzenie,jaksięokazało-najbardziejpouczającewcałym
badaniu.Choćdysponowałamwystarczającymidanymiikontaktamidowybra-
nychkobiet,żadnaznichniechciałasięzgodzićnaudzieleniewywiadu.Powodem,
dlaktóregoodmawiały,bynajmniejniebyłbrakczasu.Reagowaływtensposóbna
przygotowanąizastosowanąprzezemnieformułęjużpodczastelefonicznejprezen-
tacjicelubadaniaipróbyumówieniasięnawywiad.Mówiłambowiem,żewywiad
madotyczyćichkarieryzawodowej.Udałomisięumówićspotkanie,gdyzrezygno-
wałamzużywaniasłowankariera”
,przynajmniejwfazieumawianiasięnawywiad.
Zrozumiałambowiem,żetowłaśnietosłowoodstręczałopotencjalnerozmówczy-
nie.Umawiającsięirozpoczynającwywiad,mówiłamwyłącznieonpracyzawodo-
wej”
,nieokarierze.Natentropnaprowadziłamniejednazpotencjalnychrozmów-
czyń,wstuprocentachspełniającawstępnewarunkibyciankobietąsukcesu”
,która
podczaswstępnejrozmowymającejdoprowadzićdowywiaduoświadczyła:nPani,
jakakariera,panipogadazmoimmężem”
.
Wstępnezałożenieoodstręczającymdziałaniusłowankariera”zostałopotwier-
dzonewtokubadania.Kobiety,któreudałomisięnamówićnaprzeprowadzenie