Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
imożliwe,żespodziewałsięrównieżzostaćhrabiąAndegawenii.
Spędzałdługiegodzinywsiodle,podróżującpotychkrajachwraz
zeswoimojcemiuczącsięgalopowaćzlegendarną–jakpotem
mówiono–szybkością.(Wpóźniejszychlatachjegonogizrobiłysię
pałąkowateodsiodła,któregonieodstępował).
XII-wiecznaFrancjastanowiłazlepekterytoriówociągle
zmieniającychsięgranicach,którychpanowiemielinikłelubnawetnie
mieliżadnychzobowiązańposłuszeństwawobecwładzycentralnej.
Ziemiamitymi,pełnymirozległychłanówzbóż,zarządzałaszlachta,
którejbyłoniewielewięcejniżrycerzyzajmującychsięwojaczką.
Patrząc,jaknieustępliwyiprzebiegłyojciectorujesobiedrogę
dowładzy,podbijającNormandię,Henrykzorientowałsię,
żepolityczneprzetrwaniejestgrąpolegającąnaprzewidywaniuzmiany
władzy,nadzorowaniuzmiennychstosunkówpomiędzyprzyjaciółmi
awrogamiorazprzyciąganiuwłaściwychsprzymierzeńców
wewłaściwymczasie,bywspomócrealizacjęwłasnychplanów
mającychnaceluposzerzenieswojegoterytorium.Ztakiejtrudnej
próbyobronnąrękąmogliwyjśćtylkonajbardziejprzebiegliinajlepsi
gracze.WowejrozgrywceowładzęfeudalnąHenrykmiałjednak
olbrzymiąprzewagę:byłsynemcesarzowejiposiadałuzasadnione
roszczeniadoangielskiegotronu.WeFrancjiżyłowówczaswielu
potężnychksiążątihrabiów,alekrólówbyłotylkodwóch:królAnglii
orazkrólFrancji.Henrykwiedział,żemusizostaćkimśważniejszym
niżkolejnympotężnymhrabiączyksięciem,ażebyliczyćsię
nakontynencieiprzeciwstawićsięnowemukrólowiFrancji,
LudwikowiVII,któryprzejąłtronw1137r.Byłwszak„Henrykiem,
synemcórkikrólaHenryka[I]orazprawowitymdziedzicemAnglii
iNormandii”.
KiedyHenrykprzybyłdoAngliiw1149r.,jegopierwszym
zadaniembyłoustanowieniesiebiewiarygodnymspadkobiercą.Kraj
