Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
odPaulinereprymenda).
JoanRieck,którąznamodmniejwięcej1992roku,jest
klasąsamąwsobie.Beznajmniejszegowysiłkuuczyona,
jakniktinny,żeCisza,którejszukamy,jużterazrozjaśnia
naszetwarze.Zawszeodczuwasięwobecniej
wdzięcznośćimotywację–nawetgdyupomina.
UniwersytetVillanovabyłmoimakademickimdomem
przezprawiedwadzieścialat.Pragnęwyrazićmoją
wdzięcznośćbyłemudziekanowiKolegiumNauk
HumanistycznychiPrzyrodniczych,wielebnemuKailowi
EllisowiOSA,orazobecnejdziekan,drAdeleLin-denmeyr,
zaichcierpliwąhojnośćwobdarowywaniumnieczasem
koniecznymdoukończeniatejksiążkiiinnychprojektów.
Podziękowanianależąsięrównieżmoimkolegom
zWydziałuTeologiiiReligioznawstwa.Trudnobyłoby
znaleźćbardziejprzychylnychikoleżeńskichludzi.Zadar
niezachwianejprzyjaźnipragnępodziękowaćwsposób
szczególnydr.ChristopherowiDaly,dr.Kevinowi
Hughesowiorazdr.ThomasowiSmithowi.
Nakoniecmojawdzięcznośćwędrujedozakonników
izakonnicZakonuśw.Augustyna,szczególniedowielce
czcigodnegoBernardaC.SciannaOSA,byłegoprowincjała
ProwincjiChicago.Przezcałyokresswegourzędowania
byłpilnymsłuchaczem,osobąszybkoreagującą
naproblemyorazbezpiecznymportempodczasburz.
Klasztorśw.MonikiprzyHoxtonSquarewLondynieprzez
ponaddwadzieścialatdarzyłmnienieprawdopodobną
gościnnością.Mamtunamyśliszczególnieo.Paula
GrahamaOSAio.MarkaMinihane’aOSA.Mojeukryte
życiewklasztorzetoczącesięwrytmieporannej
iwieczornejmodlitwywciszyprzyniosłomiuzdrowienie
iintegralność.Pisałem„pomiędzy”klasztorem
aBibliotekąBrytyjską(dwaprzystankidalejliniąNorthern
