Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
NapewnoznaliJustynęlepiejniżja.Ulicadzielisięnabogatych
ibiednych:biednisąstłoczeniwmoimbloku,bogacitocałareszta.
Trzyrazywiększagrupaniżnasza.
GdyprzechodzęobokdomusąsiadkiJustyny,słyszę,jakrozmawia
zkoleżankąotymtragicznymwydarzeniu.Wsiadająwłaśnie
dosrebrnegovana.Tęgakobietakręcizdezaprobatągłowąimruży
oczy.Mówi:
–Myślę,żeJustynazabardzosięodsłaniała.Krótkiespódniczki
nawetzimą.
–Cośsugerujesz?–odpowiadajejpięknablondynkawkoku.
–Tosięmogłokomuśniespodobaćalbo…–Macharęką.–…
spodobaćażnadto.
Poprawiamswojekwiecisteszortyledwieprzykrywająceuda,
przejeżdżamdłoniąpogrubychrajstopachiprzyspieszamkroku.Mam
irracjonalnewrażenie,żetezadbanekobietyceloworozpoczęłytaki
temat,gdyprzechodziłamoboknich.Chciałymidopiec.Mamczarne
włosy,teżlubięchodzićwubraniachpodkreślającychfigurę.Czuję
naplecachichspojrzenia,oblepiająmniejakzimnypot.Robimisię
gorąco,duszno.Możetoodszybkiegomarszu.Przecieżniepowinnam
sięprzejmowaćtymikomentarzami.Niemożliwe,żebym
sprowokowałajedotakiejrozmowy.Totylkozbiegokoliczności.
Dziśczekamnieintensywnydzień.Muszęsięskupić,żebystawić
czoławszystkimczekającymmniewyzwaniom.
