Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Pieszczotliwe
ProsperoiAriel:
0.Pisklątko,mójchłopczyku!
JakiHmój”ijakie
tamHpisklątko”–no,czemu
takzdrobniale,przecież
zemnieczort(niepanikuj!);
dawałemciznaki,
żenimjestem,gdyniemo
wyznałeś,żeHgniecie”
ciętomojepatrzenie
naciebie;Hzgnieciony”
czułeśsięHniczymszczery
list”domnie,bochociaż
,
zdołałemsiętuprzenieść
ztamtejślepejstrony,
byHmiłościcięzżerać
rdzą”(no,powiedz,ktocię
mocniejodemniekochał
icierpiałcię,kiedy
byłeśHksięciem”),wolałeś,
żebymcięunikał,
alejaanitrochę
nieskąpiłembiedy
byciadlaciebieHciałem
lotnympowiernika”
.
Prospero:
1.Jakbymsię,stary,corazwierniejwcielał
w–uwolnionegozmłodości–Ariela,
cojestsprzecznością,boArieljestduchem,
więc:jakbymwnikałwteczłoneczkikruche
duchowejwięźby,którazawszeciałem
gołemuokusięwidzi;widziałem
10
