Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP
Mówisię,że„piosenkaobronisięsama”ijestwtym
dużoprawdy–niewymagaonainstrukcjiobsługi,ajej
bytniezależnyjestodoficjalnychifachowychopinii,
zezwoleńiwytycznych.Prawdąjestteżjednak,
żepomijaniejejwnaukowejrefleksjiiobojętnośćwobec
niejniepozwalawybrzmiećjejwpełni,odmawiagłębi
imetaforyczności,odcinaodróżnorodnychkontekstów,
któreprzecieżnieobcesąjejsłuchaczom.
Wobrębiepiosenkijakogatunkuzdarzająsięutwory
słabe,aletakżewybitne.WybórtwórczościKatarzyny
Nosowskiejnatematprzewodnitejksiążkiniejest
przypadkowyiwiążesięzprzekonaniemowysokiej
wartościskładającychsięnatendorobekutworów.
Wartościzarównoartystycznej,lubwręczliterackiej,jak
ispołecznejczyetycznej.
Niniejszaksiążkastanowiwięcpróbęnaukowej
refleksjinadwybranymiutworamipiosenkowymi(aleteż
publicystyką)autorstwaKatarzynyNosowskiej,atakże
ichsposobemfunkcjonowaniawświeciekultury
popularnej.Jestteżprzyokazjipróbąudowodnienia,
żemożnamówićwsposóbnaukowyozjawiskachkultury
popularnej,niedeprecjonującich,aleniepoprzestającteż
napoziomieemocjonalnegoichodbioru.
„Obowiązekobowiązkiemjest–piosenkamusi
posiadaćtekst”–śpiewaNosowskawutworze
Teksański
zpłyty
Fire
.Rozpatrywanieuzupełnieniamuzyki
odpowiednimisłowamijakoprzykrejkonieczności
sugeruje,iżtekstowyprzekazpiosenkijestmałoważny.
TymczasemNosowskawswoichutworachzawszemacoś
dopowiedzeniailiczynato,żeodbiorcachoćpoczęści
zrozumiejejprzekaz(„jeśliwiesz,cochcępowiedzieć”).
Każdazpiosenekmazapewneswojągenezę,związaną
zosobistymiprzeżyciamiiprzemyśleniamiartystki,która
przyokazjiprzygotowywanianiniejszejpublikacji
powiedziała:„Staramsięopowiadaćosobie,szczerze.
