Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jakbytonieonimbyłamowa.Głowęmazwieszoną,
powiekizamknięte,oddechspokojny,cichy…Śpi.
Nasiedząco!
Sercemimięknie.TosięJanekwczuł.Mójkochany,
ciężarnynarzeczony.Apodobnoaspisąmało
empatyczni.
*
Posypałmisięchłoptotalnie.Niedosyć,żewciąży,
tojeszczedotegoślepy.
–Trzebabyłoustawićnawigację–tłumaczęspokojnie,
kiedyJanzaczynapomałuwpadaćwpanikę.Jestświęcie
przekonany,żetopoczątekjaskry,boniewidziostro
naodległośćpięćdziesięciumetrów,przez
coprzegapiliśmywjazddoszkołyrodzenia.
–Znamtęczęśćmiasta.Nawigacjaniebyła
konieczna.–Parkujeprzychodniku.
–Powinieneśsięzbadać.Wtakimwiekuwzrok
maprawosięniecopogorszyć.
Zerkanamniezukosazwyraźnymoburzeniem.
–Wjakimwieku?
–Twoim.Niejesteśmłodzieniaszkiem,Janie.Pracujesz
dużoprzedmonitorem,wytężaszwzrok,majstrującprzy
zegarkach.Patrzałkicisięodrobinęzużyły.
–Patrzałki?
–Oczy.Sprawiszsobieokularyiposprawie.–Poklepuję
goentuzjastyczniepoudzie,zabieramtorbęiwysiadam
zauta.
Janmamroczecośpodnosem,zamykadrzwiipodąża
doprzeszklonegobudynku,wktórymmieścisięszkoła
rodzenia.Ajatruchtamzanim.
Tonaszepierwszezajęciaiosobiścienieczuję,
żesąnamszczególniepotrzebne,alemójnarzeczonysię
uparł.Mało,żewstawiłdosalonuregałwypełniony
odgórydodołuporadnikamiciążowymi,katujemnie
codrugiwieczórfilmamiedukacyjnymi,tojeszcze
