Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
owazmianawystąpizopóźnieniemibędziemniejskuteczna.Innymisłowy,udrożnienie
powyższychprzekształceńmechanizmuekonomicznegowymagawysokiejsprawności
całegośrodowiskaekonomicznegoisferyinformacji.Podstawymechanizmupostępu
wyrastająbowiem,bezpośredniobiorączrynku,aleichźródłemjestkultura.Gospodar-
kastanowiwszakżesegmentkultury,nawetjeśliprocestworzeniakapitałuikulturapracy
stająwwyraźnejsprzecznościznormąogólną.Wkażdymrazie;objaśnianiefenomenu
innowacyjnościwspółczesnegoprocesugospodarczegowymagaanalizyzarównomecha-
nizmurynkowegojakianalizyjegokulturowychźródeł.
Ponadto,gorszakoniunkturawgospodarceświatowejwywołałananowosporodys-
kusjinatematskutecznościaplikacyjnejorazsiłypredykcyjnejposzczególnychteoriieko-
nomicznych.Tymczasemjesttodyskusjachybionaponieważgłównyzadaniemwszelkiej
twórczościnaukowejniejestprzewidywanieprzyszłościaniteżkreowanieorazwdraża-
niejedyniesłusznychrozwiązańorganizacyjnychwgospodarcealeobjaśnianierzeczywi-
stościiostrożneproponowanieograniczonychinstrumentówoddziaływanianaproces
gospodarczy.Chodzioto,żeekonomiaigospodarkatodwiezupełnieróżnestruktury;
tapierwszajestkonstrukcjąmyślowąatadrugastanowispołecznąpraktykęukierunko-
wanąnapomnażaniewartościkomercyjnych.Relacjamiędzynimijestwięctaka;myśl
aczyn,teoriaapraktyka.
Teoria,jakokreacjawiedzyiświadomościjestkonstrukcjąwewnętrzniespójną,do-
określonąwczasoprzestrzenii(wintencji)niesprzeczną.Praktykaprzeciwnie,stanowi
otwarty,luźnyzbiórpojedynczych,przypadkowychwswojejmasieizazwyczajsprzecz-
nychelementów.Myślpowinnabyćukierunkowanateleologicznie,ograniczonaispójna.
Wprzeciwieństwiedopraktyki.Taracjonalnabyćniemoże.
Niemawięcsensutwierdzenie,żeekonomiścicośtamprzewidzielilubczegoś
nieprzewidzieli.Myślącyekonomistanawettegoniepróbuje.Całkowicienieprawdziwe
jesttwierdzenie,żeekonomiści,zapomocąswychnowoczesnychteorii,opanowaliżywioł
społecznyiogłosilikoniecerykryzysówgospodarczych.Summasummarum,niewielką
wartośćmająstwierdzenia2,żeekonomiściczegośniezrobililub,żecośzrobili,czegoś
nieprzewidzielilubwczymśsiępomylili,ponieważsątoogólnikidoktórychpotemnikt
sięniechceprzyznać.Wkażdymrazie,więcejwtympopisówpublicystycznychniżpotr-
zebnejinformacji.
Kluczoweznaczeniewprocesiepoprawysprawnościgospodarkiposiadaobec-
niesprawnośćsektorainformacjipublicznej.Rzetelnośćijakośćinformacji.Jeśliupo-
wszechniasięgłównieinformacjeosiągającewysokąwartośćkomercyjną,ćwierćpraw-
dyisensacje,tospołecznyproceswymaganadzwyczajnejuwagi,analizyorazregulacji.
Atojestwpewnymstopniusprzecznezzałożeniamikonstrukcyjnymispołeczeństwa
demokratycznegoigospodarkirynkowej.
Rynekniejestmechanizmemsprawnymaniteżniedziałaracjonalnie.Niemożnamu
2
Szczególnieczęstopojawiająsięone,cooczywiste,wopracowaniapopularnychzamieszczanychczęstoprzezdzienniki,jakchociażbyeseje
PaulaKrugmanaw„GazecieWyborczej”(por.naprzykład,PaulKrugman,Dlaczegoekonomiściniczegoniezrozumieli?,„GazetaWyborcza”
2009,nr256,s.16-17,tłumaczenieesejuzamieszczonegow„TheNewYorkTimesie”orazpolemikępt.,Paul,totynicniezrozumiałeś,
„GazetaWyborcza”2009,nr262,s.25).
Możnabytylkododaćpytanie,jacyekonomiści?Czegoniezrozumieli?
8
