Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
Wjakiśsposób„historie”teprawdziwe,reprezentująmojąmanierężycia,
mójlosszczególny.Dominantątegolosujestgłębokasamotność,odcięcie
odsprawcodziennegożycia.
BrunoSchulz,DoStanisławaIgnacegoWitkiewicza,1934/1935
Rzeczywistośćwłaściwienieistnieje.Jesttylkojednaprawdairzeczywistość,
tastworzonaprzezartystę,powstałazwymieszaniasprawdzalnychrealiów,
wktórychkażdyczytelnikczywidzmożepoznaćtakieczyinnerysy,
daneifragmenty,wsumiejednakartysta,sprzeniewierzającsięprawdzie
wnormalnymtegosłowaujęciuiznaczeniu,osiągajakąśinną,większą
prawdęogólnoludzką,prawdęwizjiwpowieściczywobrazie.
BrunoSchulz(wypowiedźwedługrelacjiAndrzejaChciuka
wAtlantydzie)
Czuję,żetowszystkoniejesttylkoskutkiemmoichprzeżyćsercowych,ale
żewszedłemwjakąś[sic!]nowąfazężycia,którejdominantąjestwielkie
izasadniczerozczarowanie-nicośćżycia.
BrunoSchulz,DoZenonaWaśniewskiego,1937
7