Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
marzyłamotakimkocie!–Lulupatrzyłanakotaibałasięgodotknąć,
żebyniezniknął.–Alejesteśniesamowity!
–Życzeniasięspełniają!No,wskakujnamnie!Szybciej!Właśnie
zaczynasięprzygodaogromnegoDrapkaimalutkiejLulu!
–zamiauczałkot.
DrapekschyliłsięiLuluwsiadłamunaplecy.
–Alejesteśmiękki!Alejesteświelki!
–Trzymajsię,kochanaLulu!
OgromnymiskokamipokonalizLulucałemiasto–byliobok
domu,azachwilęjużprzedkościołem,raz–ijużobokparku,dwa
–inastadionie,trzy–żegnaj,miasto,jużjesteśmywlesie!
–Alefajnie,Drapku!Aleprędkość,aleskoki!Tomojanajlepsza
wycieczkawżyciu!Toogromnykot!Jedynytakikotnacałejplanecie!
Mójkot!Dokładnietaki,ojakimmarzyłam!Cozawspaniałydzień!
PoniedługimspacerzeLuluzauważyła,żeDrapekzacząłciężko
oddychać.
–Drapku,niejesteśzmęczony?Zrobimyprzerwę?
–Wcaleniejestemzmęczony!Alechybatroszeczkęodpocząćnie
zaszkodzi…
Luluusiadłaobokkotaipołożyłagłówkęnajegoduże,alemiękkie
łapy.Byłaszczęśliwajaknigdywżyciu!
–Wiesz,mojaLulu.Patrzącnaciebie,pomyślałemsobie,że…
terazjestemzadużynamieszkaniewtwoimdomuztwojąrodziną.
Naswójdrapakilegowisko…Przykromi,alewyglądanato,żemuszę
zostaćwlesienazawsze…Jakprawdziwy,dzikiiogromnykot.
–Nojakto?Zostaćwlesie?Poważnie?–OczkaLuluzaszłyłzami.
–Niemożeszzostać.JesteśmoimDrapkiem!Urosłamztobą.Niechcę
cięzostawiać!Niejesteśzabawką,którąmogętakpoprostuzostawić.
Jesteśprawdziwymkotem!
–Lulu,kochana…Musiszzrozumieć,żedużezwierzę
