Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
LucBesson–uśmiechniętatwarz…
Intertekstualneodniesienianiesązaśdlapostmodernistynsztukądla
sztuki”;onedomagająsiędostrzeżeniaprzezodbiorcę.
Zdrugiejstrony,cooczywiste,niezawszetwórcaiodbiorcawy-
znaczająorazodczytujątealuzjetaksamo.owawłaściwośćniestoi
bynajmniejwsprzecznościztym,conapisałamwcześniej.obiestrony
musząmiećświadomośćintertekstualnejgry,jejwynikniemusibyć
jednakidentycznywkażdejrozgrywce.Byćmożenawetwdanym
filmieodbiorcadostrzeżewięcejodniesień,niżsamreżyserzawarł
świadomie.Jesttozresztązgodnezpodziałemprzedstawionymprzez
RyszardaNycza.Autorwyróżniadwatypyintertekstualności:wła-
ściwąifakultatywną(wtórną).Pierwszawyznaczonajestprzeznogół
kontekstówinfekowanychbezpośredniozichwykładnikówteksto-
wych”(Nycz2000:85);wzakresdrugiejzaśwchodząninnezwiązki
uwzględnianewlekturze,nieposiadająceokreślonychwykładników
tekstowych,leczniekiedywywierająceniemniejszywpływnawyczy-
tywaneznaczeniautworu”(Nycz2000:86).Wpostmodernistycznej
intertekstualnościniechodzioto,bywizjatwórcypokrywałasięzod-
czytaniemodbiorcy.Takajednakowośćjestzresztąwłaściwieniemoż-
liwa,czegopostmodernistatakżejestświadomy.
Baudrillardpiszeonowoczesnymnarcyzmieartystyisztuki;to
narcyzmautoodniesienia(czysamoodniesienia).Współczesnynarcyz
zdajesobiejednaksprawęzwłasnejprzypadłości,więcejnawet-po-
trafizniejzakpić(por.Baudrillard1996:206).Todlategointertekstu-
alnośćpostmodernistycznaniezawszematonacjęserio(czynawet:
najczęściejtakiejwłaśnietonacjiniema).Twórca,sięgającpoznane
tematy,wątki,poetykiczykonwencje,wykorzystujejewnowysposób
-nierzadkostojącywjawnejsprzecznościzpierwotnymujęciem.Iro-
nicznynarcyzmtochoćbyprzypadekGreenawaya,którystalecytuje
samsiebie,czynialuzjedoinnychswoichobrazów,alenierobitego,
bysamegosiebiechwalić.Przeciwnie-konsekwentnieuświadamia
nam,jakbardzoograniczonesąjegotwórczemożliwościiżenieda
sięniepowielać-zarównoinnych,jakisiebie.Podobniewfilmach
Tarantino,wktórychciągleodnajdujemytesamepostacie-jakbyna
28
